حکم تبعید

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
از تبعید تا پیروزی
روایت آیت‌الله مکارم از وضعیت چابهاربازداشت و تبعید به چابهار
حکم تبعید
در صورتجلسه کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی شهرستان قم آمده است:
«آقای ناصر مکارم شیرازی، فرزند علی‌محمد، متولد 1305 شیراز، دارای شناسنامه شماره [4]20936 شیراز که به اتهام تحریک مردم بر ضد یکدیگر و اخلال نظم و آسایش عمومی در تاریخ 21/10/2536 [1356] از طریق کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی شهرستان قم به مدت 3 سال اقامت اجباری در شهرستان چابهار محکوم گردید.»
آیت‌الله مکارم شیرازی در 21 دی 1356 به اولین تبعیدگاه خود، چابهار، اعزام شد. او درباره چگونگی این تبعید می‌گوید: «شب بود. هوا به شدت سرد و کاملاً تاریک شده بود. یک کامیون ارتشى در کنار ژاندارمرى در انتظار من و دو نفر دیگر از آقایان بود و براى هر نفر، دو مامور مسلح تعیین شده بود و چون وضع قم به شدت ناآرام بود، براى بیرون بردن ما زیاد عجله نشان مى‌دادند. [...] برزنت سقف و اطراف کامیون پاره بود و باد و برف به داخل ظلمتکده ماشین مى‌دوید و شاید برودت هوا به چند درجه زیر صفر رسیده بود. ماموران به نوبت پیاده مى‌شدند و خود را در مرکز پلیس گرم مى‌کردند، اما من احساس کردم نشستن در ماشین خطرناک است خوب بود پیاده مى‌شدیم و در بیابان در زیر برف راه مى‌رفتیم تا خون در بدنمان منجمد نشود، ولى موافق نبودند. آخرین فکرى که به نظرمان رسید این بود که در کامیون مرتباً دست و پاها را حرکت دهیم تا از خطر انجماد رهایى یابیم و فراموش نمى‌کنم که مدتها آثار ناراحتى آن شب در یک دست من باقى بود. [...] سرانجام پس از حدود پنجاه ساعت راه پیمودن به بندر چابهار، در مرز پاکستان و در ساحل دریاى عمان یعنى دورترین نقطه کشور رسیدیم؛ خسته و کوفته و بیمار گونه و در طول راه کراراً به یاد منشور جهانى اعلامیه حقوق بشر (و روز و هفته‌اى که در سال بدان اختصاص داده‌ایم) بودم! معلوم شد مامورین ما هم دل پردردى از اوضاع دارند، ولى بنا به اظهار خودشان راه فرار ندارند.»
روایت آیت‌الله مکارم از وضعیت چابهاربازداشت و تبعید به چابهار
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma