مسائل مربوط به هزینه هاى درمان و معاینات

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
استفتائات جلد 1
مسائل مربوط به پیوند اعضاضمان طبیب

سؤال 1430 ـ با توجّه به این که حقّ طبابت ـ همانند حقّ وکالت و مواردى از این قبیل، برخلاف اجناس که داراى قیمت خاصى هستند ـ از لحاظ مادى، غیر قابل تعیین مى باشد به نظر حضرت عالى بهترین راه تعیین میزان حقّ طبابت چیست؟ آیا مقدارى که دولت تعیین مى کند در هر شرایطى قابل دریافت است و پزشک مدیون نخواهد بود؟

جواب: آنچه مطابق عرف و عادت است مجاز مى باشد.

سؤال 1431 ـ به نظر حضرت عالى بهترین روش دریافت حقّ طبابت کدام است؟

جواب: اگر منظور جنبه شرعى آن است باید با رضایت طرفین صورت گیرد و اگر قبلا تراضى حاصل نشده، آنچه اجرت المثل در عرف و عادت است باید بپردازد و در هر حال رعایت انصاف و عدالت از طرفین بسیار خوب است.

سؤال 1432 ـ آیا دریافت حقّ طبابت قبل از بهبود بیمارى طبق روش مرسوم صحیح است؟

جواب: از جواب قبل معلوم شد.

سؤال 1433 ـ اگر بطور مثال، خانم بیمارى که جانش در خطر است به تنها پزشک یک روستاى دور افتاده که مرد است مراجعه کند، آیا این پزشک مجاز است هرگونه معاینه ضرورى را در مورد بیمار انجام دهد؟

جواب: اگر دسترسى به طبیب زن یا مرد محرم نباشد جایز است.

سؤال 1434 ـ در فرض سؤال فوق، اگر جان بیمار در خطر نباشد بلکه یک بیمارى خفیف یا متوسط باشد، آیا خانم بیمار حتماً باید به پزشک خانم در شهر مراجعه کند و یا در همان جا پزشک مرد مجاز است با انجام معاینات ضرورى، اقدام به تشخیص و درمان نماید؟

جواب: اگر رفتن به شهر کارى شاقّ و موجب عسر و حرج باشد و بیمار مزبور نیاز به مراجعه به طبیب داشته باشد جایز است.

سؤال 1435 ـ در صورت لزوم، به طور کلّى چه پزشک خانم در دسترس باشد وچه نباشد لمس بدن خانم بیمار از روى لباس، چه صورتى دارد؟

جواب: در فرض مسأله براى مقاصد پزشکى مانعى ندارد.

سؤال 1436 ـ ذکر نکته مهمّى در این جا ضرورى به نظر مى رسد که اگر با یک سرى تمهیدات لازم بتوانیم در سطح کشور، موفّق به جداسازى مراکز درمانى خواهران از برادران بشویم، با توجّه به این که هر پزشکى در طول دوران دانشجویى خود باید هر چند مختصر از انواع و اقسام اختلالات و بیماریها چه در مورد آقایان و چه خانمها آگاهى یافته و آموزش ببیند اعم از انجام معاینات کامل، آگاهى از بیماریهاى زنان و چگونگى انجام زایمان سالم و... با توجّه به این که در مورد دانشجویان، این موارد بیشتر آموزشى هستند تا درمانى، یعنى ممکن است نجات جان بیمار در همان

جواب: چنانچه نجات مسلمین (ولو در آینده) متوقّف بر این گونه آموزشها باشد و راه منحصر به این معاینات و مشاهدات باشد جایز است.

سؤال 1437 ـ همان طور که مستحضر مى باشید تخصّصهاى علوم پزشکى بسیار زیاد است و متخصّصین خانم در هر رشته معمولا در حال حاضر در ایران به جز در برخى رشته ها یا نادر و یا کم مى باشند، فلذا در شهرهاى کوچک و بزرگ نیز باید به خاطر تعداد زیاد بیماران و تعداد کم پزشک و یا تحمیل هزینه گزاف، همان طور که بسیار شایع است خانمهاى بیمار به پزشک مرد مراجعه کنند. در این صورت وظیفه پزشک مورد مراجعه چیست؟ آیا اگر بتواند و یا احتمال دهد که مى تواند با معاینات مختلف و ضرورى بیمارى را تشخیص و درمان کند مکلّف است چنین کارى را انجام دهد و یا باید وى را به یک پزشک خانم ارجاع دهد؟ در شرایطى که خیلى از بیماران، به دلایل فوق قادر به این کارنیستند، آیا در صورت ارجاع و تأخیر در تشخیص و درمان بیمارى وى، این پزشک مسؤول نیست؟

جواب: در فرض مسأله نباید در درمان او تعلّل ورزد چون نوعى ضرورت است و اگر تعلّل ورزد مسؤول است.

سؤال 1438 ـ در صورت لزوم، مشاهده و لمس موهاى خانم بیمار، جهت معاینه توسط پزشک مرد چه صورتى دارد؟

جواب: در صورتى که لمس یا مشاهده براى تشخیص بیمارى ضرورت داشته باشد جایز است.

سؤال 1439 ـ اگر پزشک مرد مجبور به معاینه خانم بیمار شد و یا بر عکس خانم بیمار ناچار به مراجعه به پزشک مرد شد، با توجّه به این که در صورت رعایت کامل مسائل شرعى و اخلاقى در معاینه کامل خانمها شاید بتوان گفت بیش از 90 درصد معاینات که در کتب پزشکى به انجام آنها تأکید شده است نباید انجام بگیرد. اگر با این گونه معاینه سطحى و غیر کامل، بیمارى وى تشخیص صحیح داده نشد و درمان کامل صورت نگرفت آیا پزشک مسؤول است؟ اگر مسؤول است چاره چیست؟ آیا باید برخلاف مسائل شرعى عمل کند؟ تذکّر این نکته ضرورى است که پزشکان متخصّص و مجرّب بدون احتیاج به معاینات کامل ممکن است بتوانند تشخیص و درمان انجام دهند، امّا براى افراد نامجرّب و دانشجویان تا رسیدن به این مرحله، زمان زیادى لازم است.

جواب: مانند مسأله سابق است.

سؤال 1440 ـ با توجّه به این که جهت معاینه ساده پروستات، حتماً باید از طریق مقعد، بیمارى را مورد بررسى قرار داد تا تشخیص قطعى بیماریهاى پروستات داده شود، همچنین در بسیارى بیماریهاى آلات ادرارى ـ تناسلى ـ مشاهده و گاه لمس آنها ضرورى است. آیا در چنین مواردى پزشک مرد مى تواند بیمار مرد را بدون اشکال شرعى معاینه نماید؟ اگر با عدم انجام این معاینه، بیمارى را تشخیص ندهد و بیمارى ـ مثلا سرطان ـ پیشرفت کند، آیا پزشک مسؤول است؟ (با توجّه به این که استفاده از آینه همیشه امکان پذیر نیست و در ضمن عمل لمس را نیز باید با دید کامل با دست انجام داد و از این رو در حال حاضر در تمامى مراکز درمانى این معاینه مستقیماً انجام مى شود).

جواب: از سؤال استفاده مى شود که این امر ضرورى است و در این صورت معاینات مزبور اشکالى ندارد و اگر در این گونه موارد پزشک کوتاهى کند مسؤولیّت دارد.

سؤال 1441 ـ طبق نظرات عموم پزشکان، یکى از معایناتى که امروزه در هر بیمارى بخصوص در بیماریهاى ادرارى ـ تناسلى ـ جزء معاینات اصلى اوّلیّه به شمار مى آید اگر چه در انجام آن متأسفانه یا خوشبختانه مسامحه مى شود، عملى به نام «توشه رکنال» است ـ که یک نوع معاینه نظرى و لمسى از طریق مقعد مى باشد و از طرفى یکى از دقیقترین روشهاى تعیین درجه حرارت فرد از طریق مقعد مى باشد. با توجّه به این موضوعات و این که این معاینات گاهى به خاطر احتیاط در جهت تشخیص یا ردّ برخى بیماریها انجام مى شود و گاهى در تشخیص برخى بیماریها بسیار مؤثّر و روش کم خرج و ساده اى به نظر مى آید. آیا پزشک مرد مجاز است چنین معاینه اى را چه جهت آموزش (به وسیله دانشجویان) و چه جهت تشخیص احتمالى یا قطعى در مورد بیمار مرد انجام دهد؟ و اگر با عدم انجام آن متوجّه بیمارى و راه درمان وى نشود آیا مسؤول نیست؟

جواب: دقیقاً مانند مسأله سابق است.

مسائل مربوط به پیوند اعضاضمان طبیب
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma