دعا براى از بين بردن چشم زخم
1. از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «چشم بد داراى تأثير است».[1]
2. در روايتى ديگر فرمود: «چه بسا چشم بد انسان را به قبر... وارد كند. بنابراين، هرگاه انسان از چيزى خوشش آمد الله اكبر بگويد».[2]
ودر روايت ديگر آمده است كه نام خدا را ببرد.[3]
3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه شخصى بترسد كه چشم او در كسى، يا چشم كسى در او تأثير كند سه مرتبه «ما شاءَ اللهُ ]لا حَوْلَ وَ[ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ» بگويد».[4]
4. نيز در روايتى فرمود: «هرگاه كسى بخواهد با سر ووضع نيكو ومناسب از منزل خارج شود سوره (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّاس) و(قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَق) بخواند، سپس بيرون رود تا چشم بد در وى اثر نكند».[5]
5. در حديثى ديگر فرمود: «هر كس مبتلا به چشم بد شده، دست‌ها را برابر صورت بلند كند وسوره‌هاى حمد، (قُلْ هُوَ اللهُ أَحَد)، (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَق)، (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس) را بخواند، سپس دستانش را بر پيش سر بكشد».[6]
تعويذ براى از بين بردن سحر
1. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه حضرت على عليه السلام فرمود: «براى از بين بردن سحر وجادو اين تعويذ را بر پوست آهو بنويسيد وهمراه داشته باشيد: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَما شاءَ اللهِ، بِسْمِ اللهِ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ[7] (قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ
اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ)[8] ، (فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ *
فَغُلِبُوا هُنَالِکَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِينَ)».[9]
2. در روايتى ديگر فرمود: «چنانچه از ساحر يا ظالم ترسيدى، بعد از نماز شب وقبل از شروع نماز صبح، رو به خانه آن ساحر يا ظالم كن وهفت مرتبه بگو: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ (سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخيکَ وَنَجْعَلُ لَكُما سُلْطَانًا فَلاَ يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِـَايَاتِنَا أَنْتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ)».[10]
3. از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كس از شياطين وجادوگران بترسد، آيه سخره را تلاوت كند: (إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ السَّمَـوَاتِ وَالاَْرْضَ فِى سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِى الَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالاَْمْرُ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ * أُدْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ * وَلاَ تُفْسِدُوا فِى الاَْرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ)».[11]

4. در روايت ديگرى آمده است: «جبرئيل به حضرت رسول صلى الله عليه و آله خبر داد كه لبيد بن اعصم يهودى آن حضرت را سحر كرده است. پيامبر على عليه السلام را صدا زد وفرمود: به سراغ فلان چاه برو وجادو را بيرون آور. حضرت على عليه السلام به آن مكان رفت ووارد چاه شد واز درون آب چاه ظرف دربسته‌اى بيرون آورد وخدمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله آورد. هنگامى كه در ظرف را گشودند، زه كمانى را يافتند كه يازده گره خورده بود. جبرئيل سوره (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس) وسوره (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَق) را از آسمان آورد. حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: اى على، اين دو سوره را بر اين گره‌ها بخوان. هر آيه‌اى كه خوانده مى‌شد يك گره باز مى‌شد وهنگامى كه هر دو سوره تمام شد همه گره‌ها گشوده شد».[12]
بنابراين، طبق روايت بالا وروايات معتبر ديگر، اين دو سوره در رفع سحر وجادو تأثير بسيارى دارند.
دور كردن خيالات فاسد ووسوسه‌هاى شيطان وآرزوهاى طولانى
1. در حديث است كه شخصى از خيالات فاسد ووسوسه‌هاى شيطان به امام صادق عليه السلام شكايت كرد. حضرت فرمود: «دست بر روى قلب بگذار وسه مرتبه بگو: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ اَللّهُمَّ مَنَنْتَ عَلَىَّ بِالاْيمانِ وَاَوْدَعْتَنِى الْقُرْآنَ وَرَزَقْتَنِى صِيامَ شَهْرِ رَمَضانِ، فَامْنُنُ عَلَىَّ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ وَالرَّأْفَةِ وَالْغُفْرانِ وَتَمامَ ما اَوْلَيْتَني مِنَ النِّعَمِ وَالاِْحسانِ، يا مَنّانُ يا مَنّانُ، يا دائِمُ يا رَحْمـنُ، سُبْحانَک وَلَيْسَ لِىْ اَحَدٌ سِواکَ، سُبْحانَکَ اَعُوذُ بِکَ بَعْدَ هـذِهِ الْكَراماتِ مِنَ الْهَوانِ وَاَسْأَلُکَ اَنْ تُجَلِّىَ عَنْ قَلْبِىَ الاَْحْزانِ[13] سپس بر محمّد وآل محمّد صلوات بفرست».[14]
2. در روايت ديگرى آمده است: شخصى به آن حضرت از آرزوى بسيار ووسوسه‌هاى سينه شكايت كرد. حضرت فرمود: «دست بر سينه‌ات بكش وبگو: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه و آله وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ، اَللّهُمَّ امْحُ عَنِّى ما اَجِدُ[15] ، سپس دست بر شكم بمال وسه مرتبه اين دعا را تكرار
كن». آن شخص به دستور امام عليه السلام عمل كرد وبهبود يافت.[16]
از بين بردن ترس از تنهايى
در حديث است كه شخصى از وحشت واندوهى كه به هنگام تنهايى به سراغش مى‌آيد به امام صادق عليه السلام شكايت كرد. حضرت فرمود: «دست بر شكم بگذار وبگو: بِسْمِ اللهِ بِسْمِ اللهِ بِسْمِ اللهِ، سپس دست بر شكم بمال وبگو: اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللهِ وَاَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللهِ وَاَعُوذُ بِجَلالِ اللهِ وَاَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللهِ وَاَعُوذُ بِجَمْعِ اللهِ وَاَعُوذُ بِرَسُولِ اللهِ وَاَعُوذُ بِاَسْماءِ اللهِ، مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَمِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلى نَفْسي[17] سپس
هفت مرتبه آن را تكرار كن».[18]
گشودن كسى كه او را بسته‌اند
شيخ احمد بن فهد در كتاب عدّة الدّاعى، براى گشودن كسى كه او را نسبت به همسرش بسته باشند سفارش كرده است كه اين آيات را بنويسد وهمراه داشته باشد: (بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ * إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُّبِينًا * لِّيَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْکَ وَيَهْدِيَکَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا.[19] بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَـنِ
الرَّحِيمِ * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِى دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا.[20] وَمِنْ ءَايَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِى ذلِکَ لاََيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ.[21] أُدْخُلُو
عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ.[22] فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ * وَفَجَّرْنَا
الاَْرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ.[23] رَبِّ اشْرَحْ لِى صَدْرِى * وَيَسِّرْ لِى أَمْرِى
* وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسَانِى * يَفْقَهُوا قَوْلِى.[24] وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِى بَعْضٍ وَنُفِخَ
فِى الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا).[25] كَذلِکَ حَلَّلْتُ فُلانَ بْنَ فُلانَةٍ عَلى فُلانَةٍ بِنْتِ فُلانَةٍ[26]
(لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ *فَإِنْ تَوَلَّوْافَقُلْ حَسْبِىَاللَّهُ لاَإِلَـهَإِلاَّهُوَعَلَيْهِتَوَكَّلْتُوَهُوَرَبُّالْعَرْشِالْعَظِيمِ)».[27]
فرو بردن خشم
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه كسى خشمگين شود، اگر ايستاده است بنشيند تا غضبش فروكش كند وچنانچه بر يكى از بستگانش غضب كرده، بدن او را لمس كند تا خشمش برطرف شود».[28]
2. در حديثى ديگر فرمود: «به هنگام غضب اين دعا را بخواند: «اَللّهُمَّ اذْهَبْ عَنِّى غَيْظَ قَلْبي وَاغْفِرْ لي ذَنْبي وَاَجِرْني مِنْ مُضِّلاتِ الْفِتَنِ، اَسْئَلُکَ رِضاکَ، وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ سَخَطِکَ وَاَسْأَلُکَ جَنَّتَکَ وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ نارِکَ وَاَسْأَلُکَ الْخَيْرَ كُلَّهُ وَاَعُوذُ بِکَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ، اَللّهُمَّ ثَبِّتْني عَلَى الْهُدى وَالثَّوابِ وَاجْعَلْني راضِيآ مَرْضِيّآ غَيْرَ ضالٍّ وَلا مُضِلٍّ».[29]
3. در روايتى ديگر فرمود: «روزى نزد منصور دوانقى رفتم، او در نهايت خشم بود. به هنگام ورود اين دعا را خواندم، خشم منصور از بين رفت: يا عُدَّتي عِنْدَ شِدَّتي وَيا غَوْثي عِنْدَ كُرْبَتي، اُحْرُسْني بِعَيْنِکَ الَّتي لا تَنامُ وَاكْنِفْني بِرُكْنِکَ الَّذي لا يُرامُ».[30]
دعا براى از بين بردن فراموشى واندوه
1. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هرگاه شيطان چيزى را از خاطرات محو كرد وبخواهى آن را به ياد آورى، دست بر پيشانى بگذار وبگو: اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُکَ يا مُذَكِّرَ الْخَيْرِ وَفاعِلَهُ وَالاْمِرَ بِهِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُذَكِّرَني ما اَنْسانِيهِ الشَّيْطانُ».[31]
2. در روايتى بسيار معتبر چنين آمده است: هر كس روزى يكصد مرتبه
«لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ» بگويد، هفتاد نوع بلا از او دور مى‌شود كه ساده‌ترين آن غم واندوه است».[32]
3. در احاديث فراوان آمده است كه گفتن: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ» اندوه را برطرف مى‌كند.[33]
دعا براى چاره‌جويى فقر وپريشانى وبدهى وضرر
1. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «هر كس فقر بر او روى آورد، ذكر «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِالله» را بسيار بگويد، زيرا بى‌شك اين جمله گنجى از گنج‌هاى بهشت است ودر آن شفاى هفتاد ودو درد است كه كمترين آنها اندوه است».[34]
2. از امام کاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «براى چاره‌جويى فقر وپريشانى، بعد از نماز صبح ده مرتبه بگويد: سُبْحانَ اللهِ الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ، اَسْتَغْفِرُ اللهَ وَاَسْئَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ».[35]
3. از امام جواد عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «براى از بين بردن پريشانى، روزى صد مرتبه (إِنَّا أنْزَلْنَاهُ) بخوان».[36]
4. در احاديثى معتبر، براى اداى قرض وبدهى، اين دعا سفارش شده است : «اَللّهُمَّ اَغْنِني بِحَلالِکَ عَنْ حَرامِکَ وَبِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِواکَ».[37]
5. در حديث است كه شخصى به امام جواد عليه السلام نوشت: قرض بسيار دارم چه كنم؟ حضرت در پاسخ نوشت: «استغفار فراوان كن وزبانت را به قرائت سوره (إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْر) مداومت ببخش».[38]
6. در احاديث معتبر مى‌خوانيم كه امام سجّاد عليه السلام فرمود: «هرگاه اين دعا را بخوانم اگر جنّ وانس جمع شوند كه ضررى به من برسانند باكى ندارم. بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَمِنَ اللهِ وَإِلَى اللهِ وَفِى سَبيلِ اللهِ، اَللّهُمَّ اِلَيْکَ اَسْلَمْتُ نَفْسي وَإلَيْکَ وَجَّهْتُ وَجْهي وَإِلَيْکَ فَوَّضْتُ اَمْري وَاحْفَظْني بِحِفْظِ الاْيمانِ مِنْ بَيْنِ يَدَىَّ وَمِنْ خَلْفي وَعَنْ يَمْيني وَعَنْ شِمالي وَمِنْ فَوْقي وَمِنْ تَحْتي وَادْفَعْ عَنّي بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ
وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ».[39]
دعا براى رسيدن به حج
در حديثى معتبر آمده است كه: هر كس در يك نوبت هزار مرتبه «ما شاء الله» بگويد، در آن سال حج نصيب او مى‌شود واگر در آن سال به حج نرود آن‌قدر زنده بماند كه توفيق حج نصيبش شود.[40]
دعا براى دور كردن سگ وحيوانات درنده وجانوران
1. از امام رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هنگامى كه سگى براى تو پارس كرد وبه‌سوى تو حمله كرد اين آيه شريفه را بخوان: (يَا مَعْشَرَ الجِنِّ وَالاِْنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَـوَاتِ وَالاَْرْضِ فَانْفُذُوا لاَ تَنْفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطَانٍ)».[41]
2. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه از شرّ حيوانات درنده بر خود وگوسفندانش مى‌ترسد، بر دور خود وآنها خطّى بكشد وبگويد : اَللّهُمَّ رَبَّ دانيالٍ وَالْجُبِّ وَرَبِّ كُلِّ اَسَدٍ مُسْتَأْسِدٍ، اِحْفَظْني وَاحْفَظْ غَنَمي».[42]
3. در حديث است كه امام باقر عليه السلام براى دور كردن ضرر جانوران اين دعا را سفارش فرمود: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ، بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ 9، اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللهِ، اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللهِ عَلى ما يَشاءُ، مِنْ شَرِّ كُلِّ هامَّةٍ تَدُبُّ بِاللَيْلِ وَالنَّهارِ، اِنَّ رَبِّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ».[43]
دعا براى دور كردن ضرر گزندگان
1. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه از عقرب مى‌ترسد اين آيات را بخواند: (سَلاَمٌ عَلَى نُوحٍ فِى الْعَالَمِينَ * إِنَّا كَذلِکَ نَجْزِى الْمُحْسِنِينَ * إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ)».[44]
2. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر زمان از عقرب بترسى، شب هنگام به ستاره «سها» كه نزديك ستاره دوم «بنات النعش» است نگاه كن وسه مرتبه بگو: اَللّهُمَّ يا رَبَ اَسلِم صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَسَلِّمْنا مِنْ شَرِّ كُلِّ ذي شَرٍّ».[45] راوى گويد: هر زمان كه اين دعا را خواندم عقرب
مرا نيش نزد.[46]
3. در روايتى ديگر فرمود: «كسى كه از مار وعقرب مى‌ترسد در ابتداى شب اين دعا را بخواند: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، اَخَذْتُ الْعَقارِبَ وَالْحَيّاتِ كُلَّها، بِاذِنِ اللهِ تَبارَکَ وَتَعالى، بِاَفْواهِها وَاَذْنابِها وَاَسْماعِها وَاَبْصارِها وفواها عَنِّى وَعَمَّنْ اَحْبَبْتُ اِلى ضَحْوَةِ النَّهارِ».[47]
4. در روايتى ديگر فرمود اين دعا را بخواند: «بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ وَمَنْ يَتَوَكَّلُ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ. اَللّهُمَّ اجْعَلْني في كَنَفِکَ وَفي جِوارِکَ وَاجْعَلْني في حِفْظِکَ وَاجْعَلْني في اَمْنِکَ».[48]
دعا براى دور كردن حشرات موذى
از امام کاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «اصحاب حضرت رسول صلى الله عليه و آله در برخى جنگ‌ها از آزار فراوان كَك[49] به آن حضرت شكايت كردند. حضرت
فرمود: هنگام خواب اين دعا را بخوانيد: اَيُّهَا الاَْسْوَدُ الْوَثّابُ الَّذي لا يُبالي غَلِقآ وَلا بابآ، عَزَمْتُ عَلَيْکَ بِاُمِّ الْكِتابِ اَنْ لا تُؤْذِيَني وَاَصْحابي اِلى اَنْ يَذْهَبَ اللَيْلُ وَيَجيىءَ الصُّبْحُ بِما جاءَ».[50]
دعاى يافتن گمشده
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه مال يا حيوانش گمشده اين دعا را بخواند: اَللّهُمَّ اِنَّکَ اِلـهُ مَنْ فِى السَّماءِ وَاِلـهُ مَنْ فى الاَْرْضِ وَعَدْلٌ فيهِما وَاَنْتَ الْهادِي مِنَ الضَّلالَةِ وَتَرُدُّ الضّالَّةَ، رُدَّ عَلَىَّ ضالَّتي فَاِنَّها مِنْ رِزْقِکَ وَعَطِيَّتِکَ، اَللّهُمَّ لا تَفْتِنْ بِها مُؤمِنآ وَلا تُغْنِ بِها كافِرآ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ».[51]

2. امام رضا عليه السلام براى يافتن گمشده خواندن اين دعا را سفارش فرمود : (وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِى ظُلُمَاتِ الاَْرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِى كِتَابٍ مُبِينٍ)[52] اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَهْدِى مِنَ الضَّلالَةِ وَتُنْجي مِنَ الْعَمى وَتَرُدُّ الضّالَّةَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاغْفِرْ لي وَرُدَّ ضالَّتي وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ».[53]
3. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «براى يافتن ردّ گمشده دو ركعت نماز بگذارد ودر هر ركعت بعد از حمد سوره يس بخواند وپس از نماز دست به سوى آسمان بلند كند وبگويد: اَللّهُمَّ رادَّ الضّالَّةِ وَالْهادي مِنَ الضَّلالَةِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاحْفَظْ ضالَّتي وَارْدُدْها اِلَىَّ سالِمَةً، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، فَاِنَّها مِنْ فَضْلِکَ وَعَطائِکَ، يا عِبادَ اللهِ فِى الاَْرْضِ وَيا سَيَّارَةَ اللهِ فِى الاَْرْضِ، رُدُّوا عَلَىَّ ضالَّتي فَإنَّها مِنْ فَضْلِ اللهِ وَعَطائِهِ».[54]
حكم تعويذ همراه جنب وحائض
در حديث است كه عبدالرّحمان بن ابى عبدالله از امام صادق عليه السلام پرسيد : شخصى تعويذى همراه خود دارد سپس جنب مى‌شود چه حكمى دارد؟ فرمود : «اشكال ندارد، امّا اگر زن حائض شود بايد تعويذ را در ميان پوستى نگهدارى كند».[55] (چون در حائض آلودگى ظاهرى استمرار دارد، براى جلوگيرى از سرايت
آن به تعويذ، چنين دستورى داده شده است).
تعويذهاى نامناسب
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «انسان هر چه از دعا وقرآن وتعويذ مى‌خواهد براى چشم زخم وبيمارى‌ها... بخواند، هنگامى كه بداند چه مى‌گويد (ودعاها محتواى صحيحى داشته باشد) وداخل نشود در تعويذها ودعاى او چيزى كه مفهوم آن را نمى‌فهمد».[56]
2. در روايتى ديگر فرمود: «بسيارى از تعويذها وافسون‌ها كفر است».[57]
(مضمون‌هاى كفرآلود دارد).

[1] . مكارم الأخلاق، ص 386؛ بحارالأنوار، ج 63، ص 25، ح 20.
[2] . طبّ الأئمّه، ص 121.
[3] . طبّ الأئمّه، ص 121؛ بحارالأنوار، ج 63، ص 25، ح 20.
[4] . مكارم الأخلاق، ص 386؛ بحارالأنوار، ج 63، ص 26، ح 23.
[5] . مكارم الأخلاق، ص 386.
[6] . همان، ص 413.
[7] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا وبه آنچه خدا مى‌خواهد (شروع مى‌كنم). به نام خدا. هيچ پناهوقدرتى جز براى ذات پاك خداوند نيست».
[8] . ترجمه: «موسى گفت: آنچه شما آورديد سحر است ؛ كه خداوند به زودى آن را باطل مى‌كند؛ چرا كهخداوند (هرگز) عمل مفسدان را اصلاح نمى‌كند». سوره يونس، آيه 81.
[9] . ترجمه: «(در اين هنگام) حق آشكار شد، وآنچه آنها ساخته بودند باطل گشت، ودر آنجا (همگى) مغلوبشدند وخوار وكوچك گشتند». (سوره اعراف، آيات 118 و119) طبّ الأئمّه، ص 35.
[10] . ترجمه: «به زودى بازوان تو را به وسيله برادرت محكم (ونيرومند) مى‌كنيم، وبراى شما سلطه وبرترىقرار مى‌دهيم ؛ وبه بركت آيات ما، بر شما دست نمى‌يابند؛ شما وپيروانتان پيروزيد». (سوره قصص، آيه 35)طبّ الأئمّه، ص 35.
[11] . ترجمه: «پروردگار شما خداوندى است كه آسمان‌ها وزمين را در شش روز ]= شش دوران[ آفريد، سپسبه تدبير جهان هستى پرداخت، با (پرده تاريك) شب، روز را مى‌پوشاند وشب به دنبال روز به سرعت درحركت است وخورشيد وماه وستارگان را آفريد كه مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشيد كه آفرينش وتدبير(جهان) از آنِ او (وبه فرمان او) است. پربركت است خداوندى كه پروردگار جهانيان است. پروردگار خود را ازروى تضرّع ودر پنهانى بخوانيد (واز تجاوز دست برداريد كه) او متجاوزان را دوست نمى‌دارد ودر زمين پساز اصلاح آن فساد نكنيد واو را با بيم واميد بخوانيد (بيم از مسؤوليّت‌ها واميد به رحمتش ونيكى كنيد)زيرا رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است». (سوره اعراف، آيات 54 ـ 56) الأمان من أخطار الأسفاروالأزمان، ص 118.
[12] . مكارم الأخلاق، ص 413.
[13] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) بار خدايا، به توفيق ايمان بر من منّت گذاردىوقرآن را به امانت به من دادى وروزه ماه رمضان را روزى‌ام كردى، پس به رحمت وخشنودى ومهربانىوآمرزش وكامل كردن نعمت واحسان بر من منّت گذار. اى انعام‌كننده، اى انعام‌كننده، اى هميشگى، اىبخشنده، منزّهى وجز تو كسى ندارم، منزّهى، پس از اين بزرگوارى‌ها از خوارى به تو پناه مى‌برم واز تومى‌خواهم كه غم‌ها را از دلم بزدايى».
[14] . طبّ الأئمّه، ص 27.
[15] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) محمّد رسول وفرستاده خداست وهيچ پناهگاهوقدرتى جز براى خداوند نيست. پروردگارا، دردى را كه حس مى‌كنم از بين ببر».
[16] . طبّ الأئمّه، ص 117.
[17] . ترجمه: «پناه مى‌برم به عزّت وقدرت وجلال وعظمت و ذات خدا ورسول خدا واسماءِ خدا از شرّ آنچه ازآن حذر مى‌كنم واز شرّ آنچه بر نفس وجان خود مى‌ترسم».
[18] . طبّ الأئمّه، ص 17.
[19] . ترجمه: «به نام خداوند بخشنده بخشايشگر. ما براى تو پيروزى آشكارى فراهم ساختيم، تا خداوند گناهانگذشته وآينده‌اى را كه به تو نسبت مى‌دادند ببخشد (وحقّانيّت تو را ثابت كرده) ونعمتش را بر تو تمام كندوبه راه راست هدايت فرمايد». سوره فتح، آيات 1 و2.
[20] . ترجمه: «به نام خداوند بخشنده بخشايشگر. هنگامى كه يارى خدا وپيروزى فرا رسد وببينى مردم گروهگروه وارد دين خدا مى‌شوند، پروردگارت را تسبيح وحمد كن واز او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه‌پذيراست». سوره نصر، آيات 1 ـ 3.
[21] . ترجمه: «واز نشانه‌هاى خداوند اين است كه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنانآرامش يابيد ودر ميانشان مودّت ورحمت قرار داد؛ در اين نشانه‌هايى است براى گروهى كه تفكّر مى‌كنند».سوره روم، آيه 21.
[22] . ترجمه: «شما وارد دروازه شهر آنها شويد هنگامى كه وارد شويد پيروز خواهيد شد». سوره مائده، آيه 23.
[23] . ترجمه: «در اين هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان وپى در پى گشوديم ؛ وزمين را شكافتيم وچشمه‌هاى زيادىبيرون فرستاديم ؛ واين دو آب به اندازه مقدّر با هم درآميختند». سوره قمر، آيات 11و12.
[24] . ترجمه: «پروردگارا، سينه‌ام را گشاده كن ؛ وكارم را برايم آسان گردان، وگره از زبانم بگشاى ؛ تا سخنان مرابفهمند». سوره طه، آيات 25 ـ 28.
[25] . ترجمه: «ودر آن روز (كه جهان پايان مى‌گيرد)، ما آنان را چنان رها مى‌كنيم كه در هم موج مى‌زنند؛ ودرصور ]= شيپور [دميده مى‌شود؛ وما همه را جمع مى‌كنيم». سوره كهف، آيه 99.
[26] . ترجمه: «گره فلانى پسر فلانى را نسبت زوجه‌اش فلانى دختر فلانى، بدين شكل باز كردم.» به جاى «فلانبن فلانة» نام شوهر ومادرش وبه جاى «فلانة بنت فلانة» نام عروس ومادرش گفته شود. ضمنآ توجّه داشتهباشيد كه بسيارى از مواردى كه مردم خيال مى‌كنند در آنجا سحرى واقع شده واقعيّت چنين نيست؛ عواملديگرى در كار بوده است.
[27] . ترجمه: «به يقين رسولى از خود شما به سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است ؛ واصرار بر هدايتشما دارد؛ ونسبت به مؤمنان، رؤوف ومهربان است. اگر آنها (از حق) روى بگردانند، (نگران مباش!) بگو :«خداوند مرا كفايت مى‌كند؛ هيچ معبودى جز او نيست ؛ بر او توكّل كردم ؛ واو صاحب عرش بزرگ است».(سوره توبه، آيات 128 و129) عدّة الدّاعى، طبع جديد، ص 339.
[28] . مكارم الأخلاق، ص 350.
[29] . ترجمه: «بار خدايا، خشم دلم را فرو نشان وگناهم را بيامرز واز فتنه‌ها (امتحانات) گمراه‌كننده پناهم ده،خشنودى تو را مى‌خواهم واز خشم تو به تو پناه مى‌برم وبهشت تو را مى‌خواهم واز آتش دوزخ تو به تو پناهمى‌برم وهمه خوبى‌ها را از تو مى‌خواهم واز همه بدى‌ها به تو پناه مى‌برم. بار خدايا، مرا بر هدايت وثوابثابت‌قدم بدار، وراضى وخشنودم قرار ده وگمراه وگمراه‌كننده قرارم مده». بحارالأنوار، ج 95، ص 338.
[30] . ترجمه: «اى پناه من به هنگام سختى، واى فريادرس من به هنگام رنج ومصيبت، مرا با ديده لطفت كه بهخواب نمى‌رود حفظ كن ودر پناه خود پناهم ده». مكارم الأخلاق، ص 350.
[31] . ترجمه: «بار خدايا، اى به يادآورنده نيكى وانجام‌دهنده وامركننده به آن، از تو مى‌خواهم كه بر محمّد وآلمحمّد درود فرستى وآنچه را شيطان از خاطرم برده به يادم آورى». مكارم الأخلاق، ص 356.
[32] . ثواب الأعمال، ص 195.
[33] . محاسن، ص 43، ذيل حديث 56.
[34] . امالى صدوق، ص 556، ح 13.
[35] . ترجمه: «منّزه است خداوند بزرگ ومن به حمد وستايش او مشغولم. از خداوند طلب غفران ومغفرتمى‌كنم وفضل وكرمش را خواستارم». كافى، ج 5، ص 315، ح 46.
[36] . كافى، ج 5، ص 316، ح 50.
[37] .ترجمه:«بارخدايا،مراباحلال خودازحرام وبابخشش خودازغيرخودبى‌نيازگردان».فقه‌الرّضا،ص399.
[38] . كافى، ج 5، ص 317، ح 51؛ به نقل از امام محمّد باقر علیه السلام .
[39] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم) و از سوى خدا آمده‌ام و به سوى او باز مى‌گردم ودرراه خدا (گام برمى‌دارم). بار خدايا، خود را به تو سپردم ورو به سوى تو كردم وكارم را به تو واگذار نهادم. مرا باحفظ ايمان از پيش رو واز پشت سر واز سمت راست وچپ واز بالا وپايين حفظ كن وبا توانايى ونيروىخود ضرر را از من بازدار وهيچ پناه ونيرويى مگر به قدرت خداى بلندمرتبه وبزرگ نيست». امالى طوسى،ج 1، ص 212.
[40] . محاسن، ص 42، ح 55.
[41] . ترجمه: «اى گروه جنّ وانس، اگر مى‌توانيد از مرزهاى آسمان‌ها بگذريد پس بگذريد، ولى هرگز نمى‌توانيد،مگر با نيرويى (فوق‌العاده)». (سوره الرّحمن، آيه 33) فقه الرّضا 7، ص 400.
[42] . ترجمه: «بار خدايا، اى پروردگار دانيال وچاه، واى پادشاه هر شير درنده، مرا وگوسفندانم را حفظ كن».خصال، ج 2، ص 409؛ بحارالأنوار، ج 10، ص 97.
[43] . ترجمه: «به نام خداى بخشنده مهربان. به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم)، محمّد 9 رسولخداست. پناه مى‌برم به عزّت خدا، پناه مى‌برم به قدرت خدا بر هر چيزى كه بخواهد از شرّ هر گزنده‌اى كه درشب وروز مى‌جنبد. همانا (امر) پروردگار من بر صراط مستقيم است». طبّ الأئمّه، ص 119.
[44] . ترجمه: «سلام بر نوح در ميان جهانيان باد! ما اين‌گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم، چرا كه او از بندگانباايمان ما بود». (سوره صافّات، آيات 79 ـ 81) خصال، ج 2، ص 409؛ بحارالأنوار، ج 10، ص 97.
[45] . ترجمه: «پروردگارا، اى پروردگار ستاره اسلم (سها) بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در فرج آل محمدتعجيل فرما و ما را از شرّ هر صاحب شرّى حفظ كن».
[46] . مكارم الأخلاق، ص 291 الباب العاشر، الفصل الثّانى.
[47] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم) ودرود خدا بر محمّد وآل او. به اجازه خداى متعالدهان ودم وگوش وديده ونيروى عقرب‌ها و مارها را از خود واز كسانى كه دوست دارم تا روشنى روزبازداشتم».
[48] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم). بر خدا توكّل كردم وهر كس بر خدا توكّل كند اوبرايش كافى است. همانا خداوند كار خود را به سرانجام مى‌رساند. خدايا، مرا در پناه وجوار خويش وحفظوامان خود قرار ده». مكارم الأخلاق، ص 412.
[49] . «كَك» حشره‌اى است به اندازه شپش، بال ندارد وچون پاهاى او بلند است به آسانى مى‌جهد. خرطومىدارد كه با آن خون انسان را مى‌مكد (فرهنگ عميد).
[50] . ترجمه: «اى حشره سياه حمله‌كننده كه از هيچ در ودربسته‌اى باك ندارى، بر تو سوره حمد خواندمودميدم كه تا صبح به من وهمراهانم آزار نرسانى». مكارم الأخلاق، ص 413.
[51] . ترجمه: «بار خدايا، تو خداى موجودات آسمان‌ها وزمين وعدالت‌گستر در ميان آنانى وتو هدايت‌كننده ازگمراهى هستى وگمشده را بازمى‌گردانى، گمشده مرا به من بازگردان كه اين كار از روزى وهديه تو است.بار خدايا، با آن مؤمنى را آزمايش مكن وكافرى را بى‌نياز مگردان. بار خدايا، بر محمّد بنده ورسول تو وبرخاندانش درود فرست». محاسن، ص 363، ح 100.
[52] . ترجمه: «كليدهاى غيب، تنها نزد اوست. وجز او كسى آنها را نمى‌داند. او آنچه را در خشكى ودرياستمى‌داند؛ هيچ برگى (از درختى) نمى‌افتد، مگر اينكه از آن آگاه است ؛ ونه هيچ دانه‌اى در تاريكى‌هاىزمين، ونه هيچ تر وخشكى وجود ندارد، جز اينكه در كتابى آشكار ]= در كتاب علم خدا[ ثبت است».سوره انعام، آيه 59.
[53] . ترجمه: «بار خدايا، تو (گمراهان را) از گمراهى هدايت مى‌كنى واز نابينايى نجات مى‌دهى وگمشده رابازمى‌گردانى، بر محمّد وآلش درود فرست ومرا بيامرز وگمشده‌ام را باز گردان وبر محمّد وخاندانش درودفرست». مكارم الأخلاق، ص 386.
[54] . ترجمه: «بار خدايا، اى بازگرداننده گمشده واى هدايت‌كننده از گمراهى، بر محمّد وخاندان محمّد درودبفرست وگمشده‌ام را حفظ كن وبه من سالم باز گردان اى مهربان‌ترين مهربانان، زيرا اين كار از فضلوبخشش تو است. اى بندگان خدا در زمين واى سيركنندگان خدا در زمين، گمشده‌ام را به من بازگردانيد،زيرا آن از فضل خدا وبخشش اوست». مكارم الأخلاق، ص 398.
[55] . طبّ الأئمّه، ص 49؛ بحارالأنوار، ج 95، ص 5، ح 9.
[56] . طبّ الأئمّه، ص 48؛ بحارالأنوار، ج 95، ص 4، ح 1.
[57] . طبّ الائمّه، ص 48؛ بحار الأنوار، ج 95، ص 5، ح 3 و4.