[1] . خصال، ج 2، ص 419؛ بحارالأنوار، ج 76، ص 166، ح 1.
[2] . سوره آل عمران، آيه 190.
[3] . سوره آل عمران، آيه 194.
[4] . خصال، ج 2، ص 415؛ بحارالأنوار، ج 76، ص 166، ح 1.
[5] . ترجمه: «به نام خدا به (ذات پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) شهادت مى‌دهم كهمعبودى جز خداى يكتا نيستوشريكى ندارد وشهادت مى‌دهم كه محمّد 9 بنده وفرستادهاوست».
[6] . ترجمه: «سلام بر محمّد بن عبدالله، خاتم پيامبران، سلام بر امامان هدايتشده هدايت‌كننده، سلام بر ماوبندگان صالح وشايسته خدا». مكارم الأخلاق، ص 345.
[7] . ترجمه: «به نام خدا به (ذات پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) هيچ پناهگاه وقدرتىجز از سوى خداوند نيست. برخدا توكّل مى‌كنم».
[8] . مكارم الأخلاق، ص 345.
[9] . ترجمه: «به نام خداوند خارج شدم وبر خدا توكّل كردم، (و) هيچ پناهگاه وقدرتى جز به واسطه خداوندنيست». كافى، ج 2، ص 543، ح 10.
[10] . ترجمه: «بار خدايا، به كمك تو خارج شدم ودر برابر تو تسليم هستم وبه توايمان دارم وبر تو توكّل كردم.بار خدايا، اين روز را بر من مبارك گردان وپيروزىوگشايش ويارى وپاكى وهدايت وبركتش را روزى‌ام كنوشرّ آن وشرّ آنچه در آن است را ازمن بازگردان. به نام خدا وبه ذات (پاك) او (شروع مى‌كنم.) خداوندبزرگ‌تر از آن استكه به وصف آيد. وحمد وستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.بار خدايا،بيرون آمدم، پس خروج مرا مبارك كن واز اين رهگذر سودى عايدم كن». كافى، ج 2، ص542،ح6.
[11] . ترجمه: «به نام خدا. بر خدا توكّل كردم. آنچه خداوند بخواهد انجام مى‌شود.هيچ پناهگاه وقدرتى نيستمگر به ذات خدا. بار خدايا، خير آنچه را كه براى آن خارجشده‌ام از تو مى‌خواهم وبه تو پناه مى‌برم از شرّآنچه به سوى آن خارج شده‌ام. بارخدايا، فضل وكرمت را بر من بگستران ونعمت خود را بر من تمام كن ومرابر طاعت خودوادار ومرا نسبت به آنچه در نزد تو است راغب گردان ودر راهت وبر آيين خودوآيينرسولت 9 بميران». محاسن، ص 351، ح 38؛ كافى، ج 2، ص 542، ح 5.
[12] . ترجمه: «به نام خداوند بخشنده مهربان. به حول وقوّه الهى خارج شدم، نه بهحول وقوّه خودم ، بلكه بهحول وقوّه تو اى پروردگار من، در حالى كه خواهان روزى توهستم، آن را با عافيت به من عطا كن». محاسن،ص 352، ح 39؛ كافى، ج 2، ص 542، ح 7.
[13] . قرب الإسناد، ص 201؛ ثواب الأعمال، ص 195.
[14] . ترجمه: «به خداوند يكتا كه شريكى ندارد ايمان آوردم. به امور پنهان وآشكارآل محمّد (نيز) ايمان آوردم».
[15] . مكارم الأخلاق، ص 325.
[16] . ترجمه: «پناه مى‌برم به آنچه كه ملائكه وفرستادگان خداوند به آن پناهمى‌برند، از شرّ اين روز جديد،هنگامى كه خورشيد آن غروب كند بازنمى‌گردد واز شرّنفسم واز شرّ ديگران واز شرّ شياطين واز شرّدشمنان اولياء الله واز شرّ جنّ واِنسواز شرّ درندگان وگزندگان واز شرّ ارتكاب گناهان، از تمام بدى‌ها بهخداوند پناهمى‌برم». محاسن، ص 350، ح 340؛ كافى، ج 2، ص 541، ح 4.
[17] . ترجمه: «به نام خدا. خدا مرا كافى است. بر خدا توكّل كردم. بار خدايا، خيرتمام كارهايم را از تو مى‌خواهمواز رسوايى دنيا وعذاب آخرت به تو پناه مى‌برم».محاسن، ص 351، ح 37؛ كافى، ج 2، ص 549، ح 3.
[18] . كافى، ج 2، ص 542، ح 8.
[19] . ترجمه: «به كمك خداوند از منزل خارج مى‌شوم وبه كمك خداوند به منزلبازمى‌گردم وبر خداوند توكّل مى‌كنم».
[20] . ترجمه: «بار خدايا، درهاى خير را در اين مسير به روى من بگشا وآن را ختمبه نيكى كن ومرا از شرّ هرجنبنده‌اى كه زمامش به دست تو است حفظ كن. همانا (امر)پروردگارم بر صراط مستقيم است».
[21] . كافى، ج 2، ص 540، ح 1.
[22] . ترجمه: «به نام خدا. به خدا ايمان آوردم، بر او توكّل كردم، آنچه اوبخواهد مى‌شود، هيچ پناهگاه و قدرتىجز از سوى خدا نيست». كافى، ج 2، ص 543، ح 12.
[23] . تفسير عيّاشى، ج 1، ص 370، ح 66.