17 ـ همان مطلب به روایت دیگر

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
عاشورا: ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها
18 ـ پاسخ کوبنده امام(علیه السلام)16 ـ چگونه توطئه خنثى شد؟

امام حسین(علیه السلام) به منزلش رفت، لباس پوشید و آبى خواست و وضو ساخت. آنگاه دو رکعت نماز گزارد و در نمازش به گونه اى که مى خواست دعا کرد. هنگامى که از نماز فارغ شد، کسى را به سراغ جوانان، خویشان، بنى هاشم و دوستان واهل بیتش فرستاد و آنان را از تصمیم خود آگاه ساخت، سپس فرمود:

«کُونُوا بِبابِ هذَا الرَّجُلِ فَإِنّی ماض إِلَیْهِ وَ مُکَلِّمُهُ، فَإِنْ سَمِعْتُمْ أَنَّ صَوْتِی قَدْ عَلا وَ سَمِعْتُمْ کَلامی وَ صِحْتُ بِکُمْ فَادْخُلُوا یا آلَ الرَّسُولِ وَ اقْتَحَمُوا مِنْ غَیْرِ إِذْن، ثُمَّ اشْهَرُوا السُّیُوفَ وَ لا تَعْجَلُوا، فَإِنْ رَأَیْتُمْ ما تَکْرَهُونَ فَضَعُوا سُیُوفَکُمْ ثُمَّ اقْتُلُوا مَنْ یُریدُ قَتْلی ; بر درِ خانه این مرد (ولید) بایستید. من به نزد او مى روم و با او سخن مى گویم اگر شنیدید که صدایم بلند شد و شما را فرا خواندم: «اى خاندان پیامبر وارد شوید»، بدون اجازه به منزل هجوم آورید، و شمشیرها را از نیام خارج سازید، ولى شتاب نکنید; اگر چیز ناخوشایندى (از دشمنان درباره من) دیدید، فوراً شمشیر بکشید و هر کس که قصد کشتن مرا داشت به قتل برسانید».

* * *

مطابق نقل دیگرى : امام حسین(علیه السلام) از منزل خارج شد، در حالى که چوب دستى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در دستش بود، و همراه او سى تن از مردان بنى هاشم و یاران و شیعیانش بودند. امام(علیه السلام) آنها را بیرون در خانه ولید نگه داشت، و فرمود:

«اُنْظُروُا ماذا اَوْصَیْتُکُمْ، فَلا تَعْتَدُوهُ، وَ أَنَا اَرْجُوا اَنْ اَخْرُجَ إِلَیْکُمْ سالِماً اِنْ شاءَ اللّهِ ; مراقب باشید، و از سفارشى که به شما کردم، تخطّى نکنید; امیدوارم که سالم به سوى شما بازگردم ـ إن شاء الله».(1)

* * *

شجاعت حسینى ایجاب مى کرد از دعوت حاکم مدینه به خاطر وحشت از توطئه سرباز نزند، ولى درایت آن امام بزرگوار نیز ایجاب مى کرد که جانب احتیاط را از دست ندهد، از این رو جمعى از جوانان شجاع و نیرومند بنى هاشم و شیعیان را با خود به سوى خانه حاکم مدینه، (ولید) برد که در صورت لزوم آنها را به درون خانه بخواند و توطئه دشمن را درهم بشکنند!

جالب این که امام(علیه السلام) همراهان را با خود به درون خانه نبرد بلکه شخصاً وارد شد، و آنها بر در خانه ماندند.

ادامه این ماجرا نشان مى دهد که امام(علیه السلام) با چه صلابت و شهامتى با ولید سخن گفت و او را براى همیشه در برابر پیشنهاد بیعت با یزید مأیوس و ناکام کرد و موضع خود را در برابر او آشکار ساخت.


1 . مقتل الحسین خوارزمى، ج 1، ص 183 و فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 16-17.

 

18 ـ پاسخ کوبنده امام(علیه السلام)16 ـ چگونه توطئه خنثى شد؟
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma