136 ـ فرستاده شدن سر امام(علیه السلام) به سوى کوفه

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
عاشورا: ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها
137 ـ تقسیم سرهاى شهدا135 ـ تاختن اسبها بر پیکر امام(علیه السلام)

«ابن سعد» براى اینکه خبر پیروزى ظاهرى خویش را هر چه زودتر به عبیدالله بن زیاد برساند در عصر همان روز عاشورا سر امام(علیه السلام) را توسط «خولى بن یزید» و «حمید بن مسلم» به کوفه فرستاد.

خولى که حامل خبرى عظیم بود خود را با شتاب به کوفه رساند و جلو دارالاماره آمد و چون در قصر را بسته یافت به ناچار به سوى خانه خود رفت و سرِ امام را زیر طشتى قرار داد و به نزد همسرش ـ نوار دختر مالک بن عقرب حضرمى ـ رفت.

«نوار» از وى سؤال کرد: چه خبر؟ گفت: «جِئْتُکِ بِغِنَى الدَّهْرِ; ثروت دنیا را برایت آورده ام!» اینک سر حسین(علیه السلام) در خانه توست!

گفت: شگفتا! مردم زر و سیم به خانه مى آورند، تو سر پسر دختر پیامبر(صلى الله علیه وآله) را. «لا، وَاللهِ لا یَجْمَعُ رَأْسِی وَرَأْسُکَ بَیْتٌ أَبَداً; نه به خدا سوگند، هرگز سر من و تو در زیر یک سقف جمع نخواهد شد».

این گفت و از اتاق بیرون آمد، مشاهده کرد نورى از آسمان تا زیر آن طشت کشیده شده است و مرغان سفیدى اطراف طشت و در مسیر نور در پروازند. چون صبح شد خولى با عجله و شتاب سر امام(علیه السلام)را نزد عبیدالله برد.(1)


1 . تاریخ طبرى، ج 4، ص 348; کامل ابن اثیر، ج 4، ص 80; انساب الاشراف، ج 3، ص 411 و بحارالانوار، ج 45، ص 125.

 

137 ـ تقسیم سرهاى شهدا135 ـ تاختن اسبها بر پیکر امام(علیه السلام)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma