6ـ سوره نبأ (عمّ یتسائلون)

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
مفاتیح نوین
7ـ سوره أعلى5ـ سوره منافقین

مقدمه

در حدیثى از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) آمده است: «کسى که سوره «عمّ یتسائلون» را بخواند، خداوند از شراب طهور گواراى بهشتى در قیامت سیرابش مى کند».(1)

و در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «کسى که هر روز، سوره عمّ یتسائلون را ادامه دهد توفیق زیارت خانه خدا را پیدا مى کند».(2)

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

عَمَّ یَتَسَآءَلُونَ (1) عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ (2) الَّذِى هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ (3) کَلاَّ

آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال مى کنند؟! (1) از خبر بزرگ و پر اهمیّت (رستاخیز)! (2) که پیوسته در آن اختلاف دارند. (3) چنین نیست (که آنها فکر مى کنند)،

سَیَعْلَمُونَ (4) ثُمَّ کَلاَّ سَیَعْلَمُونَ (5) أَلَمْ نَجْعَلِ الاَْرْضَ مِهَـداً (6) وَالْجِبَالَ

بزودى خواهند دانست. (4) باز هم چنین نیست (که آنها مى پندارند)،بزودى مى دانند (که قیامت حق است)! (5) آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6) و کوهها را

أَوْتَاداً (7) وَخَلَقْنَـکُمْ أَزْوَاجاً (8) وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتاً (9) وَجَعَلْنَا الَّیْلَ

میخهایى (براى زمین)؟! (7) و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8) و خواب شما رامایه آرامشتان قرار دادیم، (9) و شب را

لِبَاساً (10) وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشاً (11) وَ بَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِدَاداً (12)

پوششى (براى شما)، (10) و روز را وسیله اى براى زندگى و معاش. (11) و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم. (12)

وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً (13) وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَتِ مَآءً ثَجَّاجاً (14) لِّنُخْرِجَ

و چراغى روشن و حرارت بخش آفریدیم! (13) و از ابرهاى باران زا آبى فراوان نازل کردیم. (14) تا بوسیله آن

بِهِ حَبَّاً وَنَبَاتاً (15) وَجَنَّـت أَلْفَافاً (16) إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَتَاً (17) یَوْمَ

دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15) و باغهایى پر درخت. (16) (آرى) روز جدایى (حق از باطل)، میعاد همگان است! (17) روزى که

یُنْفَخُ فِى الْصُّورِ فَتَأَتُونَ أَفْوَاجاً (18) وَفُتِحَتِ الْسَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَاباً (19) وَ

در «صور» دمیده مى شود و شما فوج فوج (به محشر) مى آیید. (18) و آسمان گشوده مى شود و بصورت درهاى متعددى در مى آید. (19) و

سُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَاباً (20) إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَاداً (21) لِّلطَّـغِینَ

کوهها به حرکت درمى آید (و متلاشى مى شود) و بصورت سرابى خواهد شد. (20) به یقین (در آن روز) جهنم کمینگاهى است بزرگ، (21) و محل بازگشتى

مَأَباً (22) لَّـبِثِینَ فِیهَآ أَحْقَاباً (23) لاَّیَذُوقُونَ فِیهَا بَرْداً وَلاَشَرَاباً (24) إِلاَّ

براى طغیانگران. (22) مدتهاى طولانى در آن مى مانند. (23) در آن جا نه چیز خنکى مى چشند و نه نوشیدنى گوارایى، (24) جز آبى

حَمِیماً وَغَسَّاقاً (25) جَزَآءً وِفَاقاً (26) إِنَّهُمْ کَانُوا لاَ یَرْجُونَ حِسَاباً (27)

سوزان و مایعى از چرک و خون. (25) این مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان). (26) چرا که آنها هیچ امیدى به حساب نداشتند، (27)

وَکَذَّبُواْ بِأَیَـتِنَا کِذَّاباً (28) وَکُلَّ شَىْء أَحْصَیْنَـهُ کِتَـباً (29) فَذُوقُواْ فَلَن

و آیات ما را به طور کامل تکذیب کردند. (28) و ما همه چیز را در کتابى شمارش و ثبت کرده ایم. (29) پس (به آنان گفته مى شود:) بچشید

نَّزِیدَکُمْ إلاَّ عَذَاباً (30) إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازاً (31) حَدَآئِقَ وَأَعْنَـباً (32) وَکَوَاعِبَ

که چیزى جز عذاب بر شما نمى افزاییم!(30) به یقین براى پرهیزگاران نجات و رستگارى بزرگى است: (31) باغهایى سرسبز، و انواع انگورها، (32) و حوریانى بسیار جوان

أَتْرَاباً (33) وَکَأْسَاً دِهَاقاً (34) لاَّ یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوَاً ولاَ کِذَّاباً (35) جَزَآءً مِّن

و همسن و سال، (33) و جامهایى لبریز و پیاپى (از شراب طهور). (34) در آن جا نه سخن لغو و بیهوده اى مى شنوند و نه دروغى. (35) این پاداشى است از

رَبِّکَ عَطَآءً حِسَاباً (36) رَّبِّ السَّمَـوَتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَـنِ لاَ

سوى پروردگارت و عطیه اى است مطابق (اعمالشان). (36) همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، همان پروردگار رحمان;و (در آن روز)

یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَاباً (37) یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَـئِکَةُ صَفًّا لاَّ یَتَکَلَّمُونَ إِلاَّ

هیچ کس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگوید (یا شفاعتى کند). (37) روزى که «روح» و «ملائکه» به صف مى ایستند و هیچ یک، جز

مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَـنُ وَقَالَ صَوَاباً (38) ذَ لِکَ الْیَومُ الْحَقُّ فَمَن شَآءَ اتَّخَذَ

به اذن خداوند رحمان، سخن نمى گویند، و (آنگاه که مى گویند) درست مى گویند. (38) آن روز حق است; هر کس بخواهد (اکنون) راه

إِلَى رَبِّهِ مَآباً (39) إِنَّآ أَنْذَرْنَـکُمْ عَذَاباً قَرِیباً یَوْمَ یَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ

بازگشتى به سوى پروردگارش برمى گزیند. (39) و ما شما را از عذاب نزدیکى بیم دادیم; در روزى که انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود

یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَـلَیْتَنِى کُنْتُ تُرَاباً (40)

فرستاده مى بیند، و کافر مى گوید: «اى کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمى شدم)!» (40)

 


1. مجمع البیان، آغاز سوره نبأ، جلد 10، صفحه 237.
2. مجمع البیان، آغاز سوره نبأ، جلد 10، صفحه 237 .

 

7ـ سوره أعلى5ـ سوره منافقین
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma