دعاى یستشیر:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
مفاتیح نوین
دعاى مجیر:دعاى مشلول:

«سیّد بن طاووس» در «مهج الدّعوات» از امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) این دعا را به من آموخت و فرمانم داد که در دشوارى و آسودگى این دعا را بخوانم و به جانشین خود نیز بیاموزم و تا زمانى که زنده ام آن را ترک نکنم و آن را هر صبح و شام بخوانم، زیرا این دعا گنجى از گنج هاى عرش الهى است.(1) در پى اصرار فراوان ابىّ بن کعب انصارى براى بیان پاداش این دعا، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) برخى از پاداش هاى مادّى و معنوى آن را ذکر کرد، از جمله آن که: هر کس این دعا را بخواند خداوند گناهانش را مى آمرزد، سکینه و آرامش بر او فرو مى فرستد و رحمت الهى، وى را فرا مى گیرد. همچنین آثار و خواصّ جالبى را درباره این دعا، پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) براى جناب سلمان فارسى بیان کرده است.(2) این دعا برابر نقل «کفعمى» در «بلد الامین»(3) چنین است:

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ الحَىُّ القَیُّومُ، اَلدّائِمُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ،

حمد و سپاس مخصوص خداوندى است که معبودى جز او نیست، زنده، جاودان، پاینده، فرمانرواى بر حق و آشکار است،

اَلْمُدَبِّرُ بِلا وَزیر، وَ لا خَلْق مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشیرُ، اَلاَْوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوف،

تدبیر کننده اى که مددکارى ندارد و با آفریده اى از بندگانش مشورت نمى کند، آغازى که توصیف نشود،

اَلْباقى بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ، اَلْعَظیمُ الرُّبُوبِیَّةِ، نُورُ السَّمواتِ وَالاَْرَضینَ، وَ

و بعد از نابودى مخلوقات پایدار است پروردگاریش با عظمت است، روشنایى آسمان و زمین و

فاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما، خَلَقَهُما بِغَیْرِ تَرَوْنَهُ، وَفَتَقَهُما فَتْقاً، فَقامَتِ

آفریننده و بوجود آورنده آنهاست، آنها را بدون ستون آفرید و به نحو خاصّى گشود، پس آسمان ها

السَّمواتُ طآئِعات بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ الاَْرَضُ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ، ثُمَّ

به فرمان او مطیعانه در جاى خود قرار گرفتند و زمین با کوه هایش بر روى آب استقرار یافت،

عَلا رَبُّنا فِى السَّمواتِ الْعُلى، اَلرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، لَهُ ما فِى

پروردگار ما همان بخشنده اى است که بر آسمان ها و بر عرش مسلّط است، آنچه در

السَّمواتِ وَما فِى الاَْرْضِ وَما بَیْنَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى، فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ

آسمان و زمین و بین آنها و زیر خاک است از آن اوست، و گواهى مى دهم که تو

اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ،وَلا واضِعَ لِما رَفَعْتَ،وَلا مُعِزَّ

خدایى هستى که کسى را که پستش کنى بالایش نتوان برد و کسى را که بالابرى پستش نتوان کرد و کسى را که خوار کنى

لِمَنْ اَذْلَلْتَ، وَلا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ، وَلا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ،وَلا مُعْطِىَ لِما

عزّت نتوان بخشید و کسى را که عزّت بخشى خوار نتوان کرد آنچه را که عطا کنى منعش نتوان کرد و آنچه را که منع کنى عطایش

مَنَعْتَ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمآءٌ مَبْنِیَّةٌ، وَلا اَرْضٌ

نتوان کرد، و تویى خدایى که معبودى جز تو نیست، تو بودى در زمانى که نبود آسمان برافراشته، و نه زمین

مَدْحِیَّةٌ، وَلا شَمْسٌ مُضیـئَةٌ، وَلا لَیْلٌ مُظْلِمٌ، وَلا نَهارٌ مُضیـئٌ، وَلا بَحْرٌ

گسترده، و نه خورشید تابناک، و نه شب تاریک، و نه روز روشن، و نه دریاى

لُجِّىٌّ، وَلا جَبَلٌ راس، وَلا نَجْمٌ سار، وَلا قَمَرٌ مُنیرٌ، وَلا ریحٌ تَهُبُّ، وَلا

موّاج، و نه کوه استوار، و نه ستارگان در حرکت، و نه ماه تابان، و نه بادهاى وزان و نه

سَحابٌ یَسْکُبُ، وَلا بَرْقٌ یَلْمَعُ، وَلا رَعْدٌ یُسَبِّحُ، وَلا رُوحٌ یَتَنَفَّسُ، وَلا

ابرهاى بارنده، و نه برق درخشنده، و نه رعد به تسبیح غرّنده، و نه موجود زنده، و نه

طآئِرٌ یَطیرُ، وَلا نارٌ تَتَوَقَّدُ، وَ لامآءٌ یَطَّرِدُ، کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَىْء، وَکَوَّنْتَ

مرغ پرنده، و نه آتش فروزنده، و نه آب روان، تو قبل از هر چیز بودى، و همه چیز را

کُلَّ شَىْء، وَقَدَرْتَ عَلى کُلِّ شَىْء، وَابْتَدَعْتَ کُلَّ شَىْء، وَاَفْقَرْتَ

تو پدید آوردى، و تو بر هر چیز توانایى، و همه چیز را تو بوجود آوردى، و محتاج

وَاَغْنَیْتَ، وَ اَمَتَّ وَاَحْیَیْتَ، وَاَضْحَکْتَ وَاَبْکَیْتَ، وَ عَلَى الْعَرشِ

و توانگر گردانى، مرده و زنده کنى، خندان و گریان کنى و بر عرش

اسْتَوَیْتَ، تَبارَکْتَ یااَللهُ وَ تَعالَیْتَ، اَنْتَ اللهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْخَلاّقُ

مسلّطى، پس بلند مرتبه و برترى اى خدا، تویى خدایى که معبودى جز تو نیست که آفریننده

الْعَلیمُ، اَمْرُکَ غالِبٌ، وَعِلْمُکَ نافِذٌ، وَکَیْدُکَ غَریبٌ، وَ وَعْدُکَ صادِقٌ،

و دانایى، فرمانت پیروز، و دانشت مؤثر، و تدبیرت بى نظیر، و وعده ات راست،

وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَحُکْمُکَ عَدْلٌ، وَکَلامُکَ هُدىً، وَوَحْیُکَ نُورٌ، وَرَحْمَتُکَ

و گفتارت درست، و داوریت از روى عدالت، و کلامت مایه هدایت، و پیام آسمانیت مایه روشنى، و بخشش و احسانت

واسِعَةٌ، وَعَفْوُکَ عَظیمٌ، وَفَضْلُکَ کَبیرٌ، وَعَطاؤُکَ جَزیلٌ، وَحَبْلُکَ مَتینٌ،

گسترده، و گذشتت بزرگ و لطف و کرمت بسیار، و بخششت بى شمار و پیمانت استوار،

وَاِمْکانُکَ عَتیدٌ، وَجارُکَ عَزیزٌ، وَ بَاْسُکَ شَدیدٌ، وَمَکْرُکَ مَکیدٌ، اَنْتَ یا

و قدرت و توانت مهیّا و آماده، و پناهنده ات گرامى، و کیفرت سخت و تدبیرت زیرکانه است، تویى اى

رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوى، وَشاهِدُ کُلِّ نَجْوى، و حاضِرُ کُلِّ مَلاَ، وَمُنْتَهى

پروردگار من مرجع هر شکایت، و گواه هر صحبت محرمانه، و حاضر در هر جمع، نهایت

کُلِّ حاجَة، وَ فَرَجُ کُلِّ حَزین، وَ غِنى کُلِّ فقیر مِسْکین، وَ حِصْنُ کُلِّ

هر خواسته، تسکین دهنده غم و اندوه، توانگرى هر فقیر درمانده، پناهگاه هر

هارِب، وَ اَمانُ کُلِّ خآئِف، حْرِزُ الضُّعَفآءِ، کَنْزُ الْفُقَرآءِ، مُفَرِّجُ الْغَمّآءِ،

پناهنده، پناه هر ترسان، حافظ ضعیفان، گنج فقیران، تسکین دهنده غمزدگان،

مُعینُ الصّالِحینَ،ذلِکَ اللهُ رَبُّنا، لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، تَکْفى مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ

یاور پارسایان، چنین خدایى پروردگار ماست که معبودى جز او نیست، هر بنده اى که خود را به تو بسپارد

عَلَیْکَ، وَاَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَتَضَرَّعَ اِلَیْکَ، عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ مِنْ

یاریش کنى، و تو پناه کسى هستى که به تو پناهنده، و دست به دامن تو شود، نگهدار هر بنده اى که به تو متوسّل شود،

عِبادِک،ناصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ، تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ،جَبّارُ الْجَبابِرَةِ،

یاور هر کس که از تو یارى جوید، گناهان کسى را که از تو آمرزش طلبد مى آمرزى، (و تویى) مسلّط بر گردنکشان،

عَظیمُ الْعُظَمآءِ، کَبیرُ الْکُبَرآءِ، سَیِّدُ السّاداتِ، مَوْلَى الْمَوالى، صَریخُ

برتر برتران، بزرگ بزرگان، سرور سروران، مولاى مولایان فریادرس

الْمُسْتَصْرِخینَ،مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبینَ، مُجیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ، اَسْمَعُ

دادخواهان، غم زداى غمزدگان، اجابت کننده خواسته گرفتاران، شنواترین

السّامِعینَ، اَبْصَرُ النّاظِرینَ، اَحْکَمُ الْحاکِمینَ، اَسْرَعُ الْحاسِبینَ، اَرْحَمُ

شنوندگان، بیناترین بینایان، دادرس ترین حاکمان، سریع ترین حسابگران، مهربان ترین

الرّاحِمینَ،خَیْرُ الْغافِرینَ،قاضى حَوآئِج الْمُؤْمِنینَ،مُغیثُ الصّالِحینَ،اَنْتَ

مهربانان، بهترین آمرزنده، برآورنده نیازهاى مؤمنان، فریادرس پارسایان،

اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،رَبُّ الْعالَمینَ،اَنْتَ الْخالِقُ وَاَ نَا الْمَخْلُوقُ،وَ اَنْتَ الْمالِکُ

تویى خدایى که معبودى جز تو نیست که پروردگار جهانیانى، تویى آفریننده و منم مخلوق، و تویى

وَ اَ نَا الْمَمْلُوکُ، وَاَنْتَ الرَّبُّ وَ اَ نَا الْعَبْدُ، وَ اَنْتَ الرّازِقُ وَ اَ نَا الْمَرْزُوقُ،

مالک و صاحب اختیار و منم بنده، و تویى پروردگار و منم بنده، و تویى روزى ده و منم

وَاَنْتَ الْمُعْطى وَاَ نَا السّآئِلُ، وَاَنْتَ الْجَوادُ وَ اَ نَا الْبَخیلُ، وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَ نَا

روزى خوار، و تویى بخشنده و منم گدا، و تویى سخاوتمند و منم بخیل، و تویى

الضَّعیفُ، وَاَنْتَ الْعَزیزُ وَاَ نَا الذَّلیلُ، وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَ نَا الْفَقیرُ، وَاَنْتَ السَّیِّدُ

توانا و منم ناتوان، و تویى گرامى و منم بى ارزش،و تویى بى نیاز و منم نیازمند

وَاَ نَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَ نَا الْمُسیئُ، وَاَنْتَ الْعالِمُ وَاَ نَا الْجاهِلُ، وَاَنْتَ

و تویى سرور و منم بنده، و تویى آمرزنده و منم گناهکار، و تویى دانا و منم

الْحَلیمُ وَاَ نَا الْعَجُولُ، وَاَنْتَ الرّاحِمُ وَاَنـَا الْمَرْحُومُ، وَاَنْتَ الْمُعافى وَاَ نَا

نادان، و تویى شکیبا و منم عجول، و تویى رحم کننده و منم مورد رحمت، و تویى

الْمُبْتَلى، وَاَنْتَ الْمُجیبُ وَاَنـَا الْمُضْطَرُّ، وَاَنـَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ

شفا بخش و منم دردمند، و تویى اجابت کننده و منم گرفتار، و گواهى مى دهم که تویى

اِلاَّ اَنْتَ، اَلْواحِدُ الْفَرْدُ، وَاِلَیْکَ الْمَصیرُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَیْتِهِ

خدایى که معبودى جز تو نیست، (خداوند) یگانه و تنهایى که بازگشت همه به سوى توست، و درود خدا بر

الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ، وَاغْفِرْ لى ذُنُوبى، وَاسْتُرْ عَلَىَّ عُیُوبى، وَافْتَحْ لى مِنْ

محمّد و خاندان پاک و پاکیزه اش باد، و گناهانم را ببخش و عیوبم را

لَدُنْکَ رَحْمَةً،وَرِزْقاً واسِعاً، یااَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَالْحَمْدُللهِِ رَبِّ الْعالَمینَ،

بپوشان، و از نزد خود در بخشش و روزى فراوان را به رویم بگشا، اى مهربان ترین مهربانان،

وَحَسْبُنَا اللهُ وَنْعِمَ الْوَکیلُ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

و ستایش مخصوص پروردگار جهانیان است، خداوند (به عنوان پشتیبان) ما را بس و بهترین سرپرست است و قدرت و نیرویى جز از خداى بلندمرتبه و با عظمت نیست.

  


1. نام این دعا، از کلمه «یستشیر» در عبارت «و لا خلق من عباده یستشیر» در آغاز همین دعا گرفته شده است.
2. براى آگاهى بیشتر از خواص و پاداش هاى این دعا به مهج الدّعوات، صفحه 122 و یا به بحارالانوار، جلد 83، صفحه 330 مراجعه فرمایید.
3. بلدالامین، صفحه 380.
دعاى مجیر:دعاى مشلول:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma