زیارت کوتاهى است که «سیّد بن طاووس» در «اقبال» از امام صادق(علیه السلام) براى روز غدیر نقل کرده است و آنها که فرصت زیارت طولانىِ قبل را ندارند مى توانند به خواندن این زیارت اکتفا کنند.
مى فرماید: اگر در روز غدیر در مشهد مولاى ما امیر مؤمنان صلوات الله علیه و آله حضور داشتى بعد از نماز، با نزدیک شدن به قبرش و اگر در شهرهاى دیگر مى باشى، بعد از نماز با اشاره به قبرش بخوان:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى وَلِیِّکَ وَاَخى نَبِیِّکَ، وَوَزیرِهِ وَحَبیبِهِ وَخَلیلِهِ، وَمَوْضِعِ
خدایا درود فرست بر ولى خود و برادر پیامبرت و وزیر او و حبیب و خلیلش و معدن
سِرِّهِ وَخِیَرَتِهِ مِنْ اُسْرَتِهِ، وَوَصِیِّهِ وَصَفْوَتِهِ، وَخالِصَتِهِ وَاَمینِهِ وَوَلِیِّهِ،
اسرارش و برگزیده از فامیلش و وصى و زبده و خالصش و امانتدار و دوستش
وَاَشْرَفِ عِتْرَتِهِ الَّذینَ آمَنُوا بِهِ، وَاَبى ذُرِّیَّتِهِ، وَبابِ حِکْمَتِهِ، وَالنّاطِقِ
و شریفترین خاندانش که به او ایمان آورد و پدر فرزندانش و درگاه حکمتش و گویاى
بِحُجَّتِهِ، وَالدّاعى اِلى شَریعَتِهِ، وَالْماضى عَلى سُنَّتِهِ، وَ خَلیفَتِهِ عَلى
به حجّتش و دعوت کننده بسوى شریعتش و رونده بر طریقه اش و جانشین بر
اُمَّتِهِ، سَیِّدِ الْمُسْلِمینَ وَاَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَقآئِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلینَ، اَفْضَلَ ما
امتش آقاى مسلمانان و امیر مؤمنان و پیشواى سفید رویان (بر او درود فرست) بهترین درودى که
صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ خَلْقِکَ، وَاَصْفِیآئِکَ وَاَوْصِیآءِ اَنْبِیآئِکَ، اَللّـهُمَّ اِنّى
بفرستى بر یکى از خلق خود و برگزیدگانت و اوصیاى پیمبرانت خدایا من
اَشْهَدُ اَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ما حُمِّلَ، وَرَعى مَا
گواهى دهم که براستى او از طرف پیامبرت صلى الله علیه و آله برساند آنچه را برعهده داشت و مراقبت کرد آنچه را
اسْتُحْفِظَ، وَحَفِظَ مَا اسْتُودِعَ، وَحَلَّلَ حَلالَکَ، وَ حَرَّمَ حَرامَکَ، وَاَقامَ
مسئول حفظش بود و نگهدارى کرد آنچه بدو سپرده شده بود و حلال شمرد حلال تو را و حرام دانست حرام تو را و بپا داشت
اَحْکامَکَ، وَدَعا اِلى سَبیلِکَ، وَ والى اَوْلِیآئَکَ، وَعادى اَعْدآئَکَ، وَ جاهَدَ
احکام تو را و دعوت کرد بطریقه تو و دوست داشت دوستان تو را و دشمن داشت دشمنانت را و پیکار کرد
النّاکِثینَ عَنْ سَبیلِکَ، وَالْقاسِطینَ وَالْمارِقینَ عَنْ اَمْرِکَ، صابِراً مُحْتَسِباً،
با پیمان شکنان و زورگویان و آنان که از تحت فرمان تو خارج شدند بردبارانه و پاداش جویانه
مُقْبِلاً غَیْرَ مُدْبِر، لا تَاْخُذُهُ فِى اللهِ لَوْمَةُ لائِم، حَتّى بَلَغَ فى ذلِکَ الرِّضا،
و رو آور بدان نه رو گردان و بى پرواى در راه خدا از ملامت ملامت کنندگان تا بدان جا که بسر حد خشنودى تو رسید
وَسَلَّمَ اِلَیْکَ الْقَضآءَ، وَعَبَدَکَ مُخْلِصاً، وَنَصَحَ لَکَ مُجْتَهِداً، حَتّى اَتیهُ
و تسلیم قضاى تو گشت و مخلصانه تو را عبادت کرد و از روى جدیت براى تو خیراندیشى نمود تا مرگش
الْیَقینُ، فَقَبَضْتَهُ اِلَیْکَ شَهیداً سَعیداً، وَلِیّاً تَقِیّاً، رَضِیّاً زَکِیّاً، هادِیاً مَهْدِیّاً،
فرا رسید و قبض روحش را فرمودى در حالى که شهید و سعادتمند و دوست تو و پرهیزکار و پسندیده و پاکیزه و راهنما و راه یافته بود
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَعَلَیْهِ، اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَنْبِیآئِکَ
خدایا درود فرست بر محمّد و بر او بهترین درودى را که فرستادى بر یکى از پیمبران
وَاَصْفِیآئِکَ، یا رَبَّ الْعالَمینَ.(1)
و برگزیدگانت اى پروردگار جهانیان.