زیارات مطلقه امام حسین(علیه السلام) از نزدیک:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
مفاتیح نوین
زیارت دوم:کیفیّت زیارت امام حسین(علیه السلام) از نزدیک:

زیارات مطلقه آن حضرت زیاد است و ما به ذکر هفت زیارت اکتفا مى کنیم:

زیارت اوّل: (معتبرترین زیارت(1)) طبق نقل «کلینى» و «ابن قولویه» گروهى از یاران امام صادق(علیه السلام) نزد آن حضرت بودند، یکى از بزرگان آنها عرض کرد:

فدایت شوم، من بسیارى از اوقات امام حسین(علیه السلام) را یاد مى کنم، در آن لحظه چه بگویم؟ فرمود: سه مرتبه بگو: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِالله»(2) چرا که سلام، از دور یا نزدیک به آن حضرت مى رسد. سپس فرمود: هنگامى که اباعبدالله(علیه السلام) به شهادت رسید آسمانها و زمین هاى هفتگانه و آنچه در آنها و مابین آنهاست، بر او گریه کردند... عرض کردم: من تصمیم مى گیرم که به زیارت آن حضرت بروم چه بگویم و چگونه عمل کنم؟ فرمود: وقتى به زیارت حضرتش رفتى، با آب فرات غسل کن و سپس جامه هاى پاکت را بپوش... و هنگام رفتن بسیار «اَللهُ اَکْبَرُ» و «لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ» و «سُبْحانَ اللهِ» و «اَلحَمدُللهِ» بگو و صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرست، تا به دَرِ حرم حسینى برسى، وقتى به آن جا رسیدى بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا مَلائِکَةَ اللهِ

سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا سلام بر شما اى فرشتگان خدا

وَزُوّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِىِّ اللهِ

و زائرین قبر فرزند پیغمبر خدا

سپس ده گام بردار و توقّف کن و سى مرتبه «الله اکبر» بگو، آنگاه به جانب قبر مقدّس حرکت کن و مقابل آن ـ در حالى که پشت به قبله کرده اى ـ بایست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قَتیلَ اللهِ وَابْنَ

سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا سلام بر تو اى کشته راه خدا و فرزند

قَتیلِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللهِ وَابْنَ ثارِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وِتْرَ اللهِ

کشته راه خدا سلام بر تو اى خون (ریخته در راه) خدا و فرزند چنین خونى سلام بر تو اى خون بازجسته خدا

الْمَوْتُورَ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، اَشْهَدُ اَنَّ دَمَکَ سَکَنَ فِى الْخُلْدِ،

که انتقام نگرفتى از کشتگانت در آسمانها و زمین گواهى دهم که خون تو جایگیر شد در بهشت جاوید

وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ اَظِلَّةُ الْعَرْشِ، وَبَکى لَهُ جَمیعُ الْخَلایِقِ، وَبَکَتْ لَهُ

و بلرزید براى آن سایه هاى عرش و گریه کردند برایش تمام خلایق و گریست بر آن

السَّمواتُ السَّبْعُ، وَالاَْرَضُونَ السَّبْعُ، وَما فیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ، وَمَنْ یَتَقَلَّبُ

آسمانهاى هفتگانه و زمینهاى هفتگانه و آنچه در آنها و مابین آنهاست و هر که مى گردد

فى الْجَنَّةِ وَالنّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا، وَما یُرى وَما لا یُرى، اَشْهَدُ اَ نَّکَ حُجَّةُ

در بهشت و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما و آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود گواهى دهم که تو حجّت

اللهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ قَتیلُ اللهِ وابْنُ قَتیلِهِ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ ثارُ اللهِ

خدا و فرزند حجّت خدایى و گواهى دهم که تو کشته خدا و فرزند کشته خدایى و گواهى دهم که تویى کسى که خدا خونخواهیت کند

وَابْنُ ثارِهِ(3)، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ وِتْرُ اللهِ الْمَوْتُورُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، وَاَشْهَدُ

و فرزند چنین خونى و گواهى دهم که تویى کشته اى که انتقام کشتگانت را نگرفتى در آسمانها و زمین و گواهى دهم

اَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَیْتَ وَاَوْفَیْتَ وَجاهَدْتَ فى سَبیلِ اللهِ،

که تو برساندى (آنچه برعهده داشتى) و خیرخواهى کردى و وفادارى کردى و حق را کامل ادا کردى و در راه خدا جهاد کردى

وَمَضَیْتَ لِلَّذى کُنْتَ عَلَیْهِ شَهیداً وَمُسْتَشْهِداً، وَشاهِداً وَمَشْهُوداً، اَ نَا

و بدنبال هدفى که داشتى از جهان درگذشتى بصورت شهادت و شهادت جویى و گواه و مورد گواهى (حق) من

عَبْدُاللهِ وَمَوْلاکَ وَفى طاعَتِکَ، وَالْوافِدُ اِلَیْکَ، اَلْتَمِسُ کَمالَ الْمَنْزِلَةِ

بنده خدا و دوست تو و در تحت اطاعت تو و وارد بر توام که جویایم مقام کاملى را

عِنْدَاللهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِى الْهِجْرَةِ اِلَیْکَ، وَالسَّبیلَ الَّذى لا یَخْتَلِجُ دُونَکَ

در پیش خدا و پایدارى در هجرت کردن بدرگاهت و (ورود بدان) راهى که در پیش تو اضطراب (و دغدغه) ندارد

مِنَ الدُّخُولِ فى کِفالَتِکَ الَّتى اُمِرْتَ بِها، مَنْ اَرادَ اللهَ بَدَءَ بِکُمْ، بِکُمْ یُبَیِّنُ

از وارد شدن در تحت سرپرستى تو که بدان مأمور گشته اى، هر که آهنگ خدا کند از شما آغاز کند، بوسیله شما

اللهُ الْکَذِبَ، وَبِکُمْ یُباعِدُ اللهُ الزَّمانَ الْکَلِبَ، وَبِکُمْ فَتَحَ اللهُ، وَبِکُمْ یَخْتِمُ

خدا آشکار کند دروغ را و بخاطر شما دور کند خداوند روزگار دشوار و گزنده را و بوسیله شما خداوند (در خیر) بگشاید و به شما ببندد

اللهُ، وَبِکُمْ یَمْحُو ما یَشآءُ وَ بِکُمْ یُثْبِتُ،وَبِکُمْ یَفُکُّ الذُّلَّ مِنْ رِقابِنا،وَبِکُمْ

و بوسیله شما محو کند آنچه را خواهد و (یا) ثبت کند و به شما باز کند (طوق) خوارى را از گردنهاى ما و به شما

یُدْرِکُ اللهُ تِرَةَ کُلِّ مُؤْمِن یُطْلَبُ بِها، وَبِکُمْ تُنْبِتُ الاَْرْضُ اَشْجارَها،

بگیرد خدا انتقام خون هر مؤمنى را که مورد مطالبه است و به شما برویاند زمین بر خود درختان را

وَبِکُمْ تُخْرِجُ الاَْرْضُ اَثْمارَها، وَبِکُمْ تُنْزِلُ السَّمآءُ قَطْرَها وَرِزْقَها،

و به شما بیرون آرد زمین میوه هاى خود را و به شما ببارد آسمان قطرات بارانش و روزیش را

وَبِکُمْ یَکْشِفُ اللهُ الْکَرْبَ، وَبِکُمْ یُنَزِّلُ اللهُ الْغَیْثَ، وَبِکُمْ تُسَبِّحُ الاَْرْضُ(4)

و به شما برطرف گرداند خدا گرفتارى را و به شما فرو بارد خدا باران را و بوسیله شما تسبیح گوید زمینى

الَّتى تَحْمِلُ اَبْدانَکُمْ، وَتَسْتَقِرُّ جِبالُها عَنْ مَراسیها، اِرادَةُ الرَّبِّ فى

که بدنهاى مطهر شما را برخود دارد و مستقر گردد کوههایش بوسیله لنگرهاى آن، و خواست پروردگار در

مَقادیرِ اُمُورِهِ تَهْبِطُ اِلَیْکُمْ، وَتَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُمْ، وَالصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِنْ

اندازه گیرى کارهایش بسوى شما فرود آید و از خانه هاى شما صادر گردد و نیز آنچه صدور یابد از تفصیل

اَحْکامِ الْعِبادِ، لُعِنَتْ اُمَّةٌ قَتَلَتْکُمْ، وَاُمَّةٌ خالَفَتْکُمْ، وَاُمَّةٌ جَحَدَتْ

احکام بندگان، لعنت بر آن امتى که شما را کشتند وآن مردمى که با شما مخالفت کردند و آن جمعیتى که منکر شدند

وِلایَتَکُمْ، وَاُمَّةٌ ظـاهَرَتْ عَلَیْکُمْ،وَاُمَّةٌ شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ، اَلْحَمْدُ للهِِ

ولایت شما را و آن امتى که از دشمن شما پشتیبانى کردند و آن ملتى که حاضر بودند ولى تن به شهادت ندادند ستایش خدایى را

الَّذى جَعَلَ النّارَ مَاْویهُمْ(5)، وَبِئْسَ وِرْدُ الْوارِدینَ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ،

که دوزخ را جایگاهشان قرار داد و بد جایى است بـراى واردیـن و چـه بـد جـایگـاهى است ورودگـاهشـان

وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعالَمینَ.

و ستـایش بـراى خـدا پـروردگار جهانیان.

آنگاه سه مرتبه بگو:

«صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، أَنَا اِلَى اللهِ مِمَّنْ خالَفَکَ بَرىءٌ»

درود خدا بر تو باد اى اباعبدالله من به سوى خداوند از هر کس که با تو مخالفت کرد بیزارم

سپس بر مى خیزى و نزد قبر فرزند آن حضرت، على بن الحسین(علیهما السلام) (على اکبر) که در پایین پاى آن حضرت مدفون است مى روى و مى گویى:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان سلام

عَلَیْکَ یَابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ(6)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ خَدیجَةَ وَ فاطِمَةَ *

بر تو اى فرزند حسن و حسین سلام بر تو اى فرزند خدیجه و فاطمه *

سپس سه مرتبه مى گویى:

صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ، لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ *

درود خدا بر تو لعنت خدا بر کسى که تو را کشت

و نیز سه مرتبه مى گویى:

أَنَا اِلَى اللهِ مِنْهُمْ بَرىءٌ

من بسوى خدا از آنها بیزاریم

سپس برمى خیزى و با دست خود به سوى سایر شهدا اشاره مى کنى و مى گویى:

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ، فُزْتُمْ وَاللهِ،

سلام بر شما سلام بر شما سلام بر شما رستگار شدید به خدا، رستگار شدید به خدا،

فُزْتُمْ وَاللهِ، فُزْتُمْ وَاللهِ، فَلَیْتَ اَنّى مَعَکُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظیماً.

رستگار شدید به خدا، و اى کاش من هم با شما بودم و به رستگارى بزرگى نائل مى گشتم.

بعد از آن دور مى زنى و پشت قبر ابى عبدالله(علیه السلام) رو به قبله مى ایستى و شش رکعت نماز بجا مى آورى، وقتى چنین کردى زیارتت به اتمام مى رسد. آنگاه اگر خواستى توقّف مى کنى و اگر خواستى برمى گردى.(7) (البتّه بجا آوردن تمام این آداب براى همه زوّار در حال حاضر مشکل است، کافى است در کنارى بایستند و با توجّه متن زیارت را بخوانند).

 

 

 


1 این زیارت را غیر از مرحوم کلینى، شیخ الطائفه مرحوم طوسى در تهذیب و شیخ صدوق در من لایحضره الفقیه نیز نقل کرده اند و مرحوم صدوق در همین کتاب در جلد 2، صفحه 598 مى نویسد: «با آن که من در بعضى از کتاب هاى دیگرم زیارات متعدّدى را براى امام حسین(علیه السلام) نقل کرده ام، امّا در این کتاب (من لا یحضره الفقیه) به همین یک زیارت بسنده مى کنم; چون آن را صحیح ترین زیارات از نظر سند مى دانم، پس همین ما را بس است».
2. در روایت کافى به جاى «السلام علیک یا ابا عبدالله» «صلى اللهُ علیک یا ابا عبدالله» آمده، ولى روایت کامل الزیارات (السلام علیک یا اباعبدالله) با ادامه حدیث هماهنگ تر است، زیرا در هر دو روایت امام
(علیه السلام) بعد از آن فرمود: «چرا که «سلام» از دور یا نزدیک به او مى رسد».
3. در کافى «ثائر الله و ابن ثائره» آمده است.
4. در کافى «تسیخ الارض» آمده است.
5. در کافى «مثواهم» آمده است.
6. این تعبیر اشاره به این است که آن حضرت فرزند نسبى امام حسین(علیه السلام) و فرزند روحانى و معنوى امام حسن(علیه السلام) بود.
7. کامل الزیارات، باب 79، صفحه 197، حدیث 2، کافى، جلد 4، صفحه 575، حدیث 2 و فقیه، جلد 2، صفحه 594، حدیث 3199 .

 

زیارت دوم:کیفیّت زیارت امام حسین(علیه السلام) از نزدیک:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma