زیارت هفتم: (زیارت وارث)

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
مفاتیح نوین
زیارت حضرت اباالفضل، عبّاس بن على(علیهما السلام):زیارت ششم:

مرحوم «شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» از صفوان جمّال نقل مى کند که مى گوید: براى زیارت مولایمان امام حسین(علیه السلام) از امام صادق(علیه السلام) رخصت طلبیدم و از او استدعا کردم که دستورالعملى را در زیارت آن حضرت برایم ذکر کند، فرمود: اى صفوان! قبل از حرکت سه روز روزه بگیر و در روز سوم غسل کن، سپس خانواده خود را جمع نما و بگو: «اَللّهُمَّ إِنّى اَسْتَوْدِعُکَ...» (تا آخر. این دعا با مختصر تفاوت در بخش آداب زیارت امام حسین(علیه السلام)، صفحه 361 گذشت) سپس با آب فرات غسل کن، پدرم از پدرانش، از رسول گرامى(صلى الله علیه وآله)به من خبر داد که فرمود: این فرزندم امام حسین(علیه السلام) بعد از من در کنار فرات کشته خواهد شد، پس هر کس پس از غسل با آب فرات، او را زیارت کند گناهانش به گونه اى مى ریزد و پاک مى شود که گویا تازه از مادر متولّد شده است. آنگاه بعد از ذکر دستوراتى، از جمله گفتن تکبیر و لا اله الاّ الله و صلوات بر محمّد وآل محمّد و به خصوص صلوات بر امام حسین(علیه السلام) و لعنت بر قاتلان آن حضرت، فرمود: چون به دَرِ حرم رسیدى بایست و بگو:

اَللهُ اَکْبَرُ کَبِیراً،وَالْحَمْدُللهِِ کَثِیراً، وَسُبْحَانَ

خدا بزرگتر از حدّ اندیشه و توصیف است و حمد و ثناى بسیار مخصوص خداست

اللهِ بُکْرَةً وَ اَصِیلا، وَ اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذِی هَدانَا لِهذا، وَ ما کُنّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلاَ أَنْ

و صبح و شام او را تسبیح و تنزیه مى کنیم و ستایش خدایى را که ما را بر این درگاه (رحمت) رهنمائى کرد که اگر خدا ما را هدایت نمى فرمود

هَدَانَا اللهُ، لَقَدْ جَائَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ * سپس بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا

ما به خود راه بدین آستان عزّت نمى یافتیم همانا رسولان پروردگار به حق آمدند * * * * * تحیّت و سلام بر تو اى

رَسُولُ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا نَبِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَاتَمَ النَّبِیِّینَ،

رسول (گرامى) خدا درود و سلام بر تو اى پیغمبر (بزرگ) خدا سلام (حق) بر تو اى خاتم پیغمبران بر حق

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللهِ، اَلسَّلامُ

سلام بر تو اى سیّد رسولان (مطلق) سلام بر تو اى حبیب خدا سلام

عَلَیْکَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَالْوَصِیِّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا

بر تو اى امیر اهل ایمان سلام بر تو اى سیّد اوصیاى پیغمبران سلام بر تو اى

قائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَ(1) سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ

پیشواى رو سفیدان و آبرومندان عالم سلام بر فاطمه زهراء بزرگ زنان عالم سلام

عَلَیْکَ وَ عَلَى الاَْئِمَّةِ مِنْ وُلْدِکَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِىَّ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ،

و تحیّت بر تو و بر امامان (معصوم) از فرزندان تو باد سلام بر تو اى وصى و جانشین امیرالمؤمنین

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الشَّهِیدُ، أَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا مَلائِکَةَ اللهِ

سلام بر تو اى راستگوى شهید سلام بر شما اى فرشتگان خدا

الْمُقِیمِینَ فِی هذَا الْمَقامِ الشَّرِیفِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا مَلائِکَةَ رَبِّیَ

که رحل اقامت افکنده اید در این آستان شریف سلام بر شما اى فرشتگان پروردگار

الْمُحْدِقِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ مِنِّی أَبَداً ما بَقِیتُ

که بگرد قبر مطهر حسین علیه السلام حلقه زده اید سلام و تحیت ابدى از من بر شما باد مادامى که من هستم و

وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ * آنگاه مى گویى: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ

شب و روز در جهان بر قرار است * * * * * * سلام و تحیت بر تو اى اباعبدالله الحسین سلام

عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، [اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ](2)، عَبْدُکَ وَابْنُ

بر تو اى فرزند (عزیز) رسول خدا سلام بر تو اى فرزند امیرالمؤمنین (اى اباعبدالله) من بنده طاعت تو و بنده

عَبْدِکَ وَابْنُ اَمَتِکَ، اَلْمُقِرُّ بِالرِّقِّ، وَالتّارِکُ لِلْخِلافِ عَلَیْکُمْ، وَالْمُوالی

زاده و کنیز زاده بدرگاه تو مقر و معترف به بندگى فرمان تو و بى هیچ مخالفت با شما و دوست

لِوَلِیِّکُمْ، وَالْمُعادی لِعَدُوِّکُمْ، قَصَدَ حَرَمَکَ، وَاسْتَجارَ بِمَشْهَدِکَ، وَ تَقَرَّبَ

دوستان و دشمن دشمنان شما آمده ام به قصد زیارتت در این حرم شریف و پناه آورده ام (از هر رنج و غم و بلا) به مشهد و مدفن مبارکت و بدرگاهت

إِلَیْک بِقَصْدِک، ءَأَدْخُلُ یا رَسُولُ اللهِ، ءَاَدْخُلُ یا نَبِىِّ اللهِ، ءَاَدْخُلُ یا

تقرّب بدین قصد مى طلبم آیا داخل شوم اى رسول خدا آیا داخل شوم اى پیغمبر خدا آیا داخل شوم اى

أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ، ءَاَدْخُلُ یا سَیِّدَالْوَصِیِّینَ، ءَاَدْخُلُ یا فاطِمَةُ سَیِّدَةَ نِساءِ

امیرالمؤمنین آیا داخل شوم اى بزرگ اوصیاء پیغمبران آیا داخل شوم اى فاطمه زهرا سید زنان

الْعالَمِینَ،ءَاَدْخُلُ یامَوْلاىَ یااَباعَبْدِاللهِ،ءَاَدْخُلُ یامَوْلاىَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ،

عالم آیا داخل شوم اى مولاى من اى اباعبدالله آیا داخل شوم اى مولاى من اى فرزند گرامى رسول خدا

پس اگر دلت خاشع شد و اشکت سرازیر گردید، بدان که آن نشانه اجازه شرفیابى است، آنگاه داخل شو و بگو:

اَلْحَمْدُللهِِ الْواحِدِ الاَْحَدِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، اَلَّذِی هَدانِی لِوِلایَتِکَ،

سپاس و ستایش مخصوص پروردگار یگانه و یکتا وفرد و بى نیاز است خدایى که مرا بولایت و دوستى تو (اى اباعبدالله) رهبرى فرمود

وَخَصَّنِی بِزِیارَتِکَ، وَسَهَّلَ لِی قَصْدَکَ *

و مرا به زیارتت مخصوص گردانید و توجه به آستانت را برایم آسان گردانید

سپس بالاى سر مى ایستى و مى گویى:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ نُوح نَبِىِّ

سلام بر تو اى وارث آدم برگزیده خدا سلام بر تو اى وارث نوح پیغمبر

اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ اِبْراهیمَ خَلیلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ

خدا سلام بر تو اى وارث ابراهیم خلیل خدا سلام بر تو اى وارث

مُوسى کَلیمِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عیسى رُوحِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ

موسى هم سخن با خدا سلام بر تو اى وارث عیسى روح خدا سلام بر تو

یا وارِثَ مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ

اى وارث محمّد حبیب خدا سلام بر تو اى وارث امیر مؤمنان

عَلَیْهِ السَّلامُ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ مُحَمَّد الْمُصْطَفى، اَلسَّلامُ

علیه السّلام ولى خدا سلام بر تو اى فرزند محمّد مصطفى سلام

عَلَیْکَ یَابْنَ عَلِىٍّ الْمُرْتَضى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ، اَلسَّلامُ

بر تو اى فرزند على مرتضى سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا سلام

عَلَیْکَ یَابْنَ خَدیجَةَ الْکُبْرى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَاللهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَ

بر تو اى فرزند خدیجه کبرى سلام بر تو اى کسى که خدا خونخواهیش کند و فرزند چنین خونى و اى تک و تنها مانده اى که

الْمَوْتُورُ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکاةَ، وَاَمَرْتَ

انتقام خونت گرفته نشد گواهى دهم که تو بپا داشتى نماز را و بدادى زکات را و امر کردى

بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنْ الْمُنْکَرِ، وَاَطَعْتَ اللهَ وَرَسُولَهُ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ،

به معروف (کار نیک) و نهى کردى از منکر (کار زشت) و پیروى کردى از خدا و رسولش تا به شهادت رسیدى

فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً ظَلَمَتْکَ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ

پس خدا لعنت کند مردمى که تو را کشتند و خدا لعنت کند مردمى که به تو ستم کردند و خدا لعنت کند مردمى که این جریان را شنیدند و بدان

فَرَضِیَتْ بِهِ، یا مَوْلاىَ یا اَبا عَبْدِاللهِ، اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِى الاَْصْلابِ

راضى شدند اى مولاى من اى ابا عبدالله گواهى دهم که تو براستى نورى بودى در صُلبهاى

الشّامِخَةِ، وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها، وَلَمْ

شامخ (و بلند) و رَحِمْهاى پاک، آلوده ات نکرد زمان جاهلیت به پلیدیهایش و نپوشاندت

تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْلَهِمّاتِ ثِیابِها، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعآئِمِ الدّینِ وَاَرْکانِ

از جامه هاى آلوده و چرکش و گواهى دهم که براستى تو از جمله ستونهاى دین و پایه هاى محکم

الْمُؤْمِنینَ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ، اَلرَّضِىُّ الزَّکِىُّ،اَلْهادِى الْمَهْدِىُّ،

مردان با ایمانى و گواهى دهم که براستى تو پیشوایى هستى نیکوکار و با تقوا و پسندیده و پاکیزه و راهنماى راه یافته

وَاَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِّمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوى، وَاَعْلامُ الْهُدى، وَالْعُروَةُ

و گواهى دهم که امامان از فرزندان تو اساس (و حقیقت) تقوا و نشانه هاى هدایت و دستاویز

الْوُثْقى، وَالْحُجَّةُ عَلى اَهْلِ الدُّنْیا، وَاُشْهِدُ اللهَ وَمَلائِکَتَهُ، وَاَنْبِیآئَهُ

محکم (حق) و حجّتهایى بر مردم دنیا هستند و گواه گیرم خدا و فرشتگانش و پیمبرانش

وَرُسُلَهُ، اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ، بِشَرایـِعِ دینى، وَخَواتیمِ

و رسولانش را که من براستى به شما ایمان دارم و به بازگشتتان یقین دارم طبق مقرّرات دین و مذهبم و پایان

عَمَلى، وَقَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ،وَاَمْرى لاَِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ،صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ،

کردارم و دلم تسلیم دل شماست و کارم پیرو کار شماست درودهاى خدا بر شما

وَعَلى اَرْواحِکُمْ، وَعَلى اَجْسادِکُمْ، وَ عَلى اَجْسامِکُمْ، وَ عَلى شاهِدِکُمْ،

و بر روانهایتان و بر جسدهاتان و بر پیکرتان و بر حاضرتان

وَ عَلى غائِبِکُمْ، وَ عَلى ظاهِرِکُمْ، وَ عَلى باطِنِکُمْ *

و بر غایبتان و بر آشکارتان و بر نهانتان

آنگاه (در صورت امکان) قبر راببوس و بگو:

بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى یا اَباعَبْدِاللهِ،

پدر و مادرم به فداى تو اى فرزند رسول خدا پدر و مادرم فداى تو اى ابا عبدالله

لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ، وَجَلَّتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا، وَعَلى جَمیعِ اَهْلِ

براستى بزرگ گشت عزایت و گران شد مصیبت تو بر ما و بر همه اهل

السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ وَتَهَیَّأَتْ لِقِتالِکَ، یا

آسمانها و زمین پس خدا لعنت کند مردمى را که اسبان را زین کردند و دهانه زدند و آماده کشتارت شدند اى

مَوْلاىَ یا اَبا عَبْدِاللهِ، قَصَدْتُ حَرَمَکَ، وَاَتَیْتُ اِلى مَشْهَدِکَ، اَسْئَلُ اللهَ

مولاى من اى ابا عبدالله من آهنگ کردم حرم تو را و آمدم به زیارتگاهت از خدا خواهم

بِالشَّاْنِ الَّذى لَکَ عِنْدَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الَّذى لَکَ لَدَیْهِ، اَنْ یُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّد

بدان منزلتى که در پیش او دارى و بدان مقامى که نزدش دارى که درود فرستد بر محمّد

وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ

و آل محمّد و قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت

* سپس برخیز و دو رکعت نماز با حمد و هر سوره اى که خواستى بخوان و وقتى از نماز فارغ شدى، بگو:

اَللّـهُمَّ اِنّى صَلَّیْتُ وَرَکَعْتُ وَسَجَدْتُ لَکَ، وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ، لاَِنَّ الصَّلاةَ وَالرُّکُوعَ

خدایا من نماز خواندم و رکوع کردم و سجده بجا آوردم براى تو تنها که شریک ندارى زیرا نماز و رکوع

وَالسُّجُودَ لا یَکُونُ اِلاَّ لَکَ، لاَِنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ الاَّ اَنْتَ، اَللّـهُمَّ

و سجده نیست جز براى تو چون که تویى خدایى که معبودى جز تو نیست خدایا

صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَبْلِغْهُمْ عَنّى اَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِیَّةِ،

درود فرست بر محمّد و آل محمّد و برسان از جانب من بدانها بهترین سلام و تحیّت را

وَارْدُدْ عَلَىَّ مِنْهُمُ السَّلامَ، اَللّـهُمَّ وَهاتانِ الرَّکْعَتانِ هَدِیَّةٌ مِنّى اِلى مَوْلاىَ

و باز گردان از جانب آنها نیز بر من سلام خدایا و این دو رکعت نمازى که خواندم هدیه اى است از من به پیشگاه سرورم

الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىٍّ عَلَیْهِمَا السَّلامُ، اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَعَلَیْهِ،وَتَقَبَّلْ

حضرت حسین بن على (علیهماالسلام) خدایا درود فرست بر محمّد و بر آن حضرت و بپذیر

مِنّى، وَأْجُرْنى عَلى ذلِکَ بِاَفْضَلِ اَمَلى، وَرَجآئى فیکَ، وَفى وَلِیِّکَ یا

از من و پاداشم بده در برابر آن برطبق بهترین آرزو و امیدى که درباره ولىّ تو دارم اى

وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ

سرپرست مؤمنان

* آنگاه برخیز و به پایین پاى آن حضرت برو و بالاى سر علىّ بن الحسین(علیهما السلام) (على اکبر) بایست و خطاب به آن حضرت بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ نَبِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند پیامبر خدا سلام بر تو اى فرزند امیرمؤمنان سلام بر تو

یَابْنَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الشَّهیدُ وَابْنُ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ

اى فرزند حسین شهید سلام بر تو اى شهید و فرزند شهید سلام

عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمَظْلُومُ وَابْنُ الْمَظْلُومِ، لَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً

بر تو اى ستم رسیده و فرزند (آن امام) ستمدیده خدا لعنت کند مردمى که تو را کشتند و خدا لعنت کند مردمى که

ظَلَمَتْکَ، وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ *

به تو ستم کردند و خدا لعنت کند مردمى را که از این جریان اطلاع پیدا کرده و بدان راضى شدند

آنگاه ضریح را ببوس و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ وَابْنَ وَلِیِّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ، وَ جَلَّتِ الرَّزِیَّةُ

سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا براستى که بزرگ گشت مصیبت تو و گران شد عزاى تو

بِکَ عَلَیْنا، وَعَلى جَمیعِ الْمُسْلِمینَ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَاَبْرَءُ اِلَى اللهِ

بر ما و بر تمام مسلمانان، خدا لعنت کند مردمى که تو را کشتند و بیزارى جویم بسوى خدا

وَاِلَیْکَ مِنْهُمْ

و بسوى تو از آنها

سپس متوجّه سایر شهدا شو و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَوْلِیآءَ اللهِ وَاَحِبّائَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ

سلام بر شما اى اولیاى خدا و دوستانش سلام بر شما

یا اَصْفِیآءَ اللهِ وَاَوِدّآئَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ

اى برگزیدگان خدا و دوستدارانش سلام بر شمااى یاوران

دینِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ

دین خدا سلام بر شما اى یاران رسول خدا سلام بر شما اى یاران

اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ،

امیرمؤمنان سلام بر شما اى یاران فاطمه بانوى زنان جهانیان

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یااَنْصارَ اَبى مُحَمَّدالْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ الْوَلِىِّ النّاصِحِ، اَلسَّلامُ

سلام بر شما اى یاران حضرت ابا محمّد حسن بن على آن دوست خیرخواه سلام

عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ اَبى عَبْدِاللهِ، بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى، طِبْتُمْ وَطابَتِ الاَْرْضُ الَّتى

بر شما اى یاران حضرت اباعبدالله پدر و مادرم به فداى شما براستى پاکیزه شدید و پاکیزه گشت آن زمینى که

فیها دُفِنْتُمْ، وَفُزْتُمْ فَوْزاً عَظیماً، فَیا لَیْتَنى کُنْتُ مَعَکُمْ فَاَفُـوزَ مَعَکُمْ.

شما در آن مدفون شدید و به رستگارى بزرگـى رسیدید پس اى کاش من هم با شما بودم که با شما رستگار گردم.

آنگاه به بالاى سر امام حسین(علیه السلام) برگرد و براى خود و اهل و اولاد و پدر و مادر و برادران خود، بسیار دعا کن; چرا که دعاى دعاکننده و سؤال سؤال کننده در آن روضه مطهّره، رد نخواهد شد.(3)

 

یادآورى لازم:

توجّه به این نکته لازم است که بعضى از ناآگاهان جمله هایى از پیش خود به زیارت وارث افزوده اند و این کار در موارد دیگرى نیز تکرار شده، در حالى که این گونه بدعتها و اضافات از پیش خود، کارى خطرناک و نزد ائمّه(علیهم السلام) مردود است و تدریجاً سبب مسخ کلمات آن بزرگواران مى شود. بر همین اساس، مرحوم حاج شیخ عبّاس قمى(رحمه الله) پس از نقل زیارت وارث شکوائیّه مبسوطى را دراین رابطه ابراز مى دارد، و در ضمن آن گلایه اى را که استادش مرحوم «حاجى نورى» در کتاب «لؤلؤ و مرجان» در همین ارتباط دارد ذکر نموده، آنگاه به نمونه هاى متعدّدى از این «اضافات جاهلانه» اشاره مى کند و در پایان تحفّظ شدیدى که اصحاب و علماى امامیّه در نقل روایت و صحیح بودن و نبودن آن و اصرارى که بر عرضه کردن بعضى از کتابها به بعضى از ائمّه(علیهم السلام) داشتند را گوشزد مى نماید و به همین مناسبت، داستان عرضه کردن «ابوهاشم جعفرى» کتاب «یونس بن عبدالرحمن» را به «امام حسن عسکرى(علیه السلام)» و نیز قصّه عرضه کردن «بورق شنجانى هراتى» کتاب «یوم ولیله» فضل بن شاذان به آن حضرت را مطرح مى سازد و پس از اشاره به دقّتى که خود، در نقل دعاها و زیارات از نسخه هاى اصلى و عرضه آن بر نسخه هاى متعدّد داشته، در پایان از «شیخ کلینى» از «عبدالرحیم قصیر» نقل مى کند که خدمت امام صادق(علیه السلام)رسید و عرض کرد: فدایت شوم، من از پیش خود دعایى اختراع کرده ام، حضرت فرمود: «رها کن و نسبت به اختراع خود مرا به حالم واگذار»(4) (کنایه از این که لازم نیست آن را برایم نقل کنى، که مردود است).

عبدالله بن سنان نیز از امام صادق(علیه السلام) نقل مى کند که فرمود: «به زودى شبهات، بر شما هجوم مى آورد در حالى که راهنما و پیشوایى براى شما نیست; در چنین زمانى کسى نجات مى یابد که دعاى غریق را بخواند» عرض کردم: دعاى غریق چیست؟ فرمود مى گویى:

«یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ، یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دینِکَ» من با اضافه کردن کلمه «والأبصار» به این دعا گفتم: «یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاَْبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دینِکَ» فرمود: شکّى نیست که خداوند «مقلّب القلُوب و الاْبصار» است، ولى آن گونه که من گفتم بگو و همان کافى است. (و چیزى اضافه نکن).(5)

 

 


1 در بحار «السلام علیک یابن فاطمة...» آمده است .
2. این جمله در مصباح نیامده، ولى در بحار آمده است.
3. مصباح المتهجّد، صفحه 717 و بحارالانوار، جلد 98، صفحه 197، حدیث 32 .
4. کافى، جلد 3، صفحه 476، حدیث 1.
5. مهج الدعوات، صفحه 332 و بحارالانوار، جلد 52، صفحه 148، حدیث 73.
زیارت حضرت اباالفضل، عبّاس بن على(علیهما السلام):زیارت ششم:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma