از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: دست خود را بر موضع درد بگذار و سه مرتبه بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ الَّذى نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الاَْمینُ، وَهُوَ
خدایا از تو خواهم به حقّ قرآن عظیمى که فرود آورد آن را روح الأمین و آن
عِنْدَکَ فى اُمِّ الْکِتابِ عَلِىٌّ حَکیمٌ، اَنْ تَشْفِیَنى بِشِفائِکَ، وَ تُداوِیَنى
در نزد تو در دفتر اصلى والا و فرزانه است که درمانم کنى به درمان خود و مداوایم کنى
بِدَوائِکَ، وَتُعافِیَنى مِنْ بَلائِکَ.
به داروى خویش و عافیتم دهى از بلاى خود.
و در پایان نیز بر محمّد و آل او، صلوات مى فرستى.(1)