امام موسى بن جعفر(علیه السلام) براى رهایى از زندان هارون، چهار رکعت نماز گزارد آنگاه این دعا را خواند:
یا سَیِّدی نَجِّنی مِنْ حَبْسِ هارُونَ، وَخَلِّصْنی مِنْ یَدِهِ، یا مُخَلِّصَ
اى آقاى من مرا از زندان هارون نجات بده و از دست وى خلاصم کن اى برون آرنده
الشَّجَرِ مِنْ بَیْنِ رَمْل وَ طین وَ مآء، وَ یا مُخَلِّصَ اللَّبَنِ مِنْ بَیْنِ فَرْث
درخت از میان ریگ و گل و آب و اى برون آرنده شیر از میان سرگین
وَدَم، وَیا مُخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَیْنِ مَشیمَة وَرَحِم،وَیا مُخَلِّصَ النّارِ مِنْ بَیْنِ
و خون و اى برون آرنده بچه از میان پرده و بچه دان و اى برون آرنده آتش از میان
الْحَدیدِ وَ الْحَجَرِ، وَ یا مُخَلِّصَ الرُّوحِ مِنْ بَیْنَ الاَْحْشآءِ وَالاَْمْعآءِ،
آهن و سنگ و اى برون آرنده جان از میان احشا و روده ها
خَلِّصْنى مِنْ یَدَىْ هارُونَ.
نجاتم ده از دست هارون.
وقتى که امام(علیه السلام) در زندان هارون بود و این دعا را خواند، هارون خواب وحشتناکى دید و ترسید; از این رو، دستور داد، تا آن حضرت را با احترام و اکرام از زندان آزاد سازند.(1) (و این آخرین زندان آن حضرت که منتهى به شهادت شد، نبود).