سؤال 601ـ در توضیح المسائل حضرت عالى آمده: «کسى که به خاطر ازدواج نکردن به گناه مى افتد، واجب است ازدواج نماید.» لطفاً بفرمایید که:
الف) آیا منظور از گناه فقط زناست، یا چشم چرانى، خود نمایى زن، عشوه و ناز زن براى مرد نامحرم، و مانند آن را نیز شامل مى شود؟
جواب: شامل تمام این گناهان مى شود.
ب) منظور از عبارت «به خاطر ازدواج نکردن به گناه مى افتد» کدام یک از این دو حالت زیر است؟
اوّل: اگر به خاطر ازدواج نکردن مرتکب گناه شد، بعد از آن ازدواج بر او واجب مى شود.
دوّم: وقتى به خاطر ازدواج نکردن میل شدیدى به گناه پیدا کرد، قبل از ارتکاب گناه ازدواج بر او واجب مى شود.
جواب: منظور احتمال دوّم است.
ج) آیا این حکم (هر کسى که به خاطر ازدواج نکردن به گناه مى افتد واجب است ازدواج کند.) اعم از دائم و موقّت است، یا فقط منظور ازدواج دائم است؟
جواب: فرق نمى کند.