(آیه 155) این آیه که ناظر به حوادث جنگ احد است، این حقیقت را بازگو مى کند که لغزشهایى که بر اثر وسوسه هاى شیطانى به انسان دست مى دهد، بر اثر گناهان پیشین در انسان فراهم شده چراکه وسوسه هاى شیطانى در دلهاى پاک که آثار گناهان سابق در آن نیست، اثرى نمى گذارد. بدین رو مى فرماید: «کسانى از شما که در روز روبه رو شدن دو جمعیّت با یکدیگر (در جنگ احد)، فرار کردند، شیطان آنها را بر اثر بعضى از گناهانى که مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت; و خداوند آنها را بخشید. خداوند، آمرزنده و بردبار است» (إِنَّ الَّذِینَ تَوَلَّوْا مِنْکُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطَانُ بِبَعْضِ مَا کَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفَورٌ حَلِیمٌ).