سال دیگر به هنگام مراسم حج، پیامبر با گروهى از اهل مدینه ـ که بعداً به انصار معروف شدند ـ ملاقات نمود و این واقعه در عقبه بود. این گروه از طایفه خزرج بودند; آنها را به خدا و اسلام دعوت کرد; چون این گروه شنیده بودند که یهودیان مى گفتند: «خداوند پیامبرى را در همین ایام مبعوث مى کند و ما با کمک او، شما خزرج را از میان برخواهیم داشت»، به یکدیگر نگاه کردند و گفتند: «این همان پیامبر است»، به آن حضرت پاسخ مثبت دادند و تصدیقش نمودند و گفتند: «بین مردم ما اختلاف شدیدى حاکم است امیدواریم که خداوند به وسیله تو، وحدت را بین ما برقرار سازد».
اینان هفت نفر بودند: اسعد بن زراره، عوف بن حارث، رافع بن مالک، عامر بن عبد حادثه، قطبة بن عامر، عقبة بن عامر و جابر بن عبدالله.(1)
پس از پایان مراسم حج آنان وارد مدینه شدند و از پیامبر، براى مردم سخن گفتند و به اسلام دعوتشان کردند تا نام اسلام بین مردم مدینه آشکار شد.
در سال بعد در ایام حج 12 نفر در عقبه با آن حضرت ملاقات نمودند و بیعت نمودند ـ این بیعت همان عقبه اوّل است ـ و به هنگام بازگشت، پیامبر مصعب بن عمیر را براى تعلیم اسلام و قرآن همراه آنان فرستاد; مصعب به خانه اسعدبن زراره وارد شد; کسانى که مسلمان شده بودند اطراف او را گرفتند; او شروع به تبلیغ اسلام کرد; مصعب با روش خاص خود مردم مدینه را به اسلام دعوت نمود تا آنجا که هیچ خانه اى از طایفه بنى عبدالأشهل باقى نماند مگر این که افراد آن مسلمان شدند و او همچنان به دعوت خود ادامه داد تا جمع زیادى در مدینه به اسلام گرویدند.(2)