بررسى و مطالعه در گفته هاى دانشمندان امروز نشان مى دهد این نظریه که «هیچ چیز در تحت هیچ عاملى نمى تواند بالاتر از سرعت نور حرکت کند» صد درصد قطعى و مسلم نیست، بلکه احتمال مى رود در ماوراء سرعت نور نیز سرعتهائى باشد. (دقت کنید).

از جمله در مورد امواج مرموز جاذبه عده اى از دانشمندان معتقدند این امواج براى پیمودن فاصله ها مطلقاً نیازمند به زمانى نیست، بلکه در یک لحظه مى تواند سرتاسر جهان را بپیماید!

دانشمند مزبور (گیورگیو) در همان بحث به این موضوع اعتراف مى کند و چنین مى نویسد: «... ولى یک سرعت وجود دارد که آنى است و در یک لحظه از یک سر جهان بطرف دیگر اثر مى کند و آن سرعت تأثیر «امواج نیروى جاذبه» مى باشد!

اگر در همین آن، در انتهاى جهان یک کهکشان که داراى ده ها میلیون خورشید است ناگهان جدا شده و مبدل به امواج گردد نیروى جاذبه طورى عکس العمل نشان مى دهد که در همین لحظه نظام جهان متعادل مى شود، و اگر این طور نبود همان ثانیه که آن کهکشان تفکیک و مبدل به امواج گردید دنیاى خورشیدى ما هم باید نابود گردد!

اثر قانون نیروى جاذبه که نیوتن آن را کشف کرد در سراسر جهان فورى است و سرعت عکس العمل آن آنى مى باشد»(1).

اگرچه این سخن درباره سرعت یک «جسم» نیست بلکه مربوط به سرعت امواج جاذبه است، ولى در هر حال این حقیقت را ثابت مى کند که سرعت سیر نور از نظر همه دانشمندان بالاترین سرعتها در جهان نیست و بالاتر از آن هم سرعتى وجود دارد.

دیگر این که در هیئت امروز بحثى تحت عنوان «جهان در حال انبساط» دیده مى شود که از یک حقیقت بزرگ و شگفت انگیز پرده بر مى دارد:

طبق آخرین کشفیات دانشمندان هیئت، جهان در حال گسترش و انبساط مى باشد و کهکشانها با سرعت مافوق تصورى از هم دور مى شوند و به نقاط نامعلومى مى گریزند.

سرعت پس روى کهکشانها با هم مختلف است: بعضى از آنها به سرعت 1200 کیلومتر در ثانیه! از ما دور مى شوند (مانند کهکشانهاى ابر سنبله) بعضى دیگر با سرعت بیش از 20 هزار کیلومتر در ثانیه (مانند کهکشان اکلیل).

تندترین سرعت پس روى که تاکنون به وسیله دانشمندان اندازه گیرى شده، نزدیک 60 هزار کیلومتر در ثانیه! است و آن سرعت پس روى توده کهکشان «شجاع» مى باشد و راستى سرسام آور و عجیب است.

روى این حساب دانشمندان معتقدند هر قدر کهکشانها از ما دورتر باشند پس روى آنها بیشتر است.

گرچه نور کهکشانهاى دورتر به اندازه اى ضعیف است که اندازه گیرى سرعت پس روى آنها ممکن نیست، اما در عین حال معتقدند زمینه هاى مساعد و امید بخشى وجود دارد که با پیشرفت و بهبود وسائل فنى سرانجام اندازه گیرى سرعت پس روى کهکشانهاى دیگر امکان پذیر خواهد گردید.

فرد هویل (Fert Hoyle) نویسنده دانشمند مرزهاى نجوم مى گوید:

هر گاه چنین کارى (اندازه گیرى سرعتهاى پس روى بیشتر) ممکن شود نتیجه چه خواهد بود؟ من چنین فکر مى کنم که تقریباً همه منجمان بدون استثناء آماده براى این پیشگوئى هستند که سرعتهاى پس روى همچنان به افزایش خود ادامه مى دهند.

سپس در عبارت بعد اضافه مى کند که این موضوع شامل «سرعتهاى مافوق سرعت نور» مى شود. ولى اظهار تأسف مى کند که: بررسى کامل تا سرعتهاى مافوق سرعت نور نیز «احتمالا» خارج از توانائى رصد مى باشد (صفحات 340 و 324).

همانطور که ملاحظه مى فرمائید در اینجا بحث درباره سرعتهاى مافوق سرعت نور در مورد انبساط کهکشانها است و این خود مى رساند که تئورى سرعت نهائى «نور» یک نظریه قاطع و مسلم نیست و ممکن است در پرتو اکتشافات آینده این مطلب روشن شود که حتى جسم خاکى در شرائط خاصى (نه در هر شرائطى) بتواند سرعتهاى مافوق سرعت نور داشته باشد و در این صورت مشکل زمان در مسئله معراج حتى در صورتى که مسیر پیامبر ماوراء منظورمه شمسى بوده است حل خواهد گردید.

و از نظر علم مانعى نخواهد داشت که پیامبر سراسر پهنه آسمانها را در یک شب سیر کرده باشد. (دقت کنید).

1. نقل از کتاب «محمد پیامبرى که از نو باید شناخت».