سؤال 178. با توجّه به این که در حال حاضر تعداد دختران و زنان آماده ازدواج به مراتب بیشتر از پسران و مردان آماده ازدواج است و عدم توجّه به این مسأله اساسى مشکلات عدیده اخلاقى در جامعه اسلامى ایجاد مى نماید، آیا مردانى که شرایط لازم ازدواج مجدّد را دارند، این ازدواج بر آنها واجب مى شود؟
جواب: ارقامى که ذکر کردید چندان مطابق واقع نیست و ازدواج مجدّد بر افرادى که گفتید واجب نمى باشد و اگر شرایط ازدواج براى افراد مجرّد آسان بشود ظاهراً مشکل حل مى شود.
سؤال 179. اگر زانى و زانیه با یکدیگر ازدواج کنند فساد کمترى در محلّ آنها به وجود مى آید و اصلاح مى شوند در این صورت آیا مى توان آن دو را مجبور به ازدواج کرد؟
جواب: کسى را نمى توان مجبور به ازدواج کرد ولى توصیه و ارشاد آنها بلامانع است، همچنین در مواردى که قاضى مى تواند عفو کند و از اجراى حدّ صرفِ نظر کند حق دارد عفو کردن را مشروط به ازدواج آنها نماید.
سؤال 180. بین دو طایفه، در محلّى درگیرى واقع شده و چشم پسر بچه اى نابینا مى شود، به عنوان وجه المصالحه دختر ده ساله اى را با اجازه ولیش براى برادر بچه 8 ساله اى که چشمش از بین رفته عقد مى کنند. خود دختر ادّعا مى کند من راضى نبوده و نیستم. در قانون سنّ پسر و دخترى که بتوانند مستقلاً در کارهاى خود مداخله کنند 18 سال است و کمتر از 18 سال باید به دادگاه مراجعه و دادگاه به پزشک متخصص ارجاع مى دهد که بالغ و رشیده باشند، چنانچه پزشک متخصص قانونى بر بلوغ و رشد گواهى کند، دادگاه قبل از سن 18 سالگى حکم رشد صادر مى کند. در این مورد چنین اقدامى نشده لیکن در سن 18 سالگى صورت جلسه اى بین زوجین به این کیفیت که تا پایان تحصیلات متوسطه زوجین به تحصیل خود ادامه دهند، تنظیم شده است. در مورد همین صورت جلسه نیز دختر ادعا مى کند پدر و مادرم تهدیدم کردند من امضا کردم.
این ازدواج در بعضى از روستاها مرسوم بوده و هست. در ضمن در مسأله 4 تحریرالوسیله در فصل اولیاى عقد آمده است که «یشترط فى... صحه تزویج الاب و الجد و نفوذه عدم المفسده» و در آخر مسأله ذکر شده «بل الاحوط مراعات المصلحة» آیا این عدم مفسده و رعایت مصلحت مربوط به دختر مى باشد یا به پدر و فامیل دختر؟ آیا چنین عملى صحیح است؟
جواب: رعایت مصلحت و مفسده مربوط به دختر است یعنى مصالح دختر باید در نظر گرفته شود و ارتباطى به پدر و مادر ندارد و ملاحظات فامیلى و جبران خسارت ها، نمى تواند مجوز باشد که صغیر مال المصالحه شود و امّا در مورد کبیر شرعى واضح است که بدون رضاى او عقد صحیح نیست.
سؤال 181. اگر مردى به هیچ وجه قادر به ازدواج نباشد یعنى همیشه در امور زندگیش با شکست مواجه بوده و حتّى قادر به سبک ترین نوع ازدواج هم نیست و ازدواج نکردن هم موجب اختلالاتى در بدنش مى شود، آیا مى تواند به وسیله خوردن دارو و یا عمل جراحى، مردى خود را از بین ببرد؟
جواب: جایز نیست و باید صبر کند تا خداوند فرجى براى او فراهم سازد.
سؤال 182. استمنا کردن براى شخص جوانى که 25 سال سن دارد و نمى تواند ازدواج کند، چه حکمى دارد؟
جواب: حرام است; باید به فکر راه هاى مشروع باشد و چنانچه از عوامل تحریک نظیر فیلم ها و کتاب ها و نشریات فاسد و مجالس آلوده، دوستان ناباب و حتّى مناظر تحریک کننده اجتناب کرده و اوقات فراغت را با مطالعه و کار و مانند آن پر کنید و بر خداوند توکل نمایید و هر روز مقدارى ورزش کنید، ان شاءالله بر هواى نفس و وسوسه هاى شیطان غالب مى شوید. ما هم براى موفقیت شما دعا مى کنیم.