سؤال 584. در صورتى که حقّ اختیار سکنى در قباله ثبتى کاملاً به زوجه تفویض شده باشد، آیا این حق علاوه بر شهر، شامل محل و منطقه محلّ سکونت نیز مى شود؟ با توجّه به این که زوج و زوجه هر دو اهل و ساکن یک شهر بوده، و در زمان عقد نیز قصد زندگى در همان شهر را داشته اند، پاسخ سؤال را مرقوم فرمایید.
جواب: معمولاً هنگامى که مى گویند اختیار سکنى با زن است، اشاره به شهر مى باشد، مگر این که عبارت عقد نامه دلالت بر بیشتر از این داشته باشد. و در صورت شک، تنها اختیار شهر با زوجه خواهد بود.
سؤال 585. زوجه باکره اى که تمکین را به وصول مهریه عندالمطالبه اش موکول نموده، (و مطابق عرف هنوز در عقد است، و در منزل پدرش به سر مى برد) آیا مى تواند از سکنى در منزلى که زوج معین کرده خوددارى کند؟ و اگر چنین کند، آیا ناشزه محسوب مى شود، و حقّ نفقه ندارد؟
جواب: تا زمانى که طبق عرف عروسى نکرده، حقّ امتناع دارد.
سؤال 586. اگر زوجه رفتن به خانه شوهر را منوط به دریافت اجناس مورد توافق (غیر از مهریه) نماید، و زوج از تحویل آن امتناع ورزد، بفرمایید:
الف) آیا زوجه چنین حقّى دارد؟
ب) در صورت خوددارى از رفتن به خانه شوهر، آیا استحقاق نفقه دارد؟
جواب: هرگاه شرایط مذکور در ضمن عقد، نه به عنوان مهریه، مطرح شده باشد، زوجه حق ندارد رفتن خود را به خانه شوهر منوط به آن کند، هر چند حقّ مطالبه و الزام به آن را دارد.
سؤال 587. شخصى 12 سال قبل به عیال خود پیشنهاد مى کند که از تهران به شهر دیگرى مهاجرت کنند; ولى زن حاضر به این هجرت نمى شود و مرد به آن شهر هجرت مى کند. اکنون مرد به بهانه این که زن اطاعت نکرده، نه نفقه مى دهد و نه طلاق. آیا مرد حق دارد زن را در این مدّت طولانى بلاتکلیف رها کند؟
جواب: در صورتى که در ازدواج قرارداد خاصّى براى محلّ سکونت زن نباشد، زن موظّف است در محلّ سکونت تابع مرد باشد; مگر این که ضرر و زیان مهمّى براى او داشته باشد.
سؤال 588. آیا زن مى تواند شرط کند شوهر او را از شهر مورد نظرش بیرون نبرد؟
جواب: هرگاه زن در عقد شرط کند که شوهر او را از فلان شهر بیرون نبرد، مرد نمى تواند او را از آن شهر بیرون ببرد مگر با رضایت او.