1. هنگام برخورد با دشمن.
2. هنگام کارو کوشش.
3. زمان خشم.
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى فرماید: «اَوْحى اللهُ اِلى نَبِىّ مِنْ اَنْبیائِهِ: ابْنَ آدَم اُذکُرنى عِنْدَ غَضَبِکَ اَذْکُرْکَ عِنْدَ غَضَبى; خداوند به یکى از انبیائش فرمود: اى فرزند آدم مرا هنگام خشمت به یاد آور، من تو را هنگام خشمم به یاد مى آورم».(1)
4. در شادمانیها:
امام باقر(علیه السلام) مى فرماید: «فىِ التَّوراةِ مکتوبٌ: یا موسى اُذْکُرنى فىِ خَلَواتِکَ وَ عِنْدَ سُرورِ لَذّاتِک اَذْکُرْکَ عِنْدَ غَفَلاتِکَ; در تورات نوشته شده اى موسى! در خلوتها مرا یاد کن و نیز در هنگام شادیهایت مرا یاد کن، تا من در هنگام لغزشهایت تو را به یاد آورم».(2)