برکات ماه مبارک رمضان

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
گفتار معصومین(علیهم السلام) ج2
شرط قبولى روزهویژگى هاى ماه مبارک رمضان

امام صادق(علیه السلام) مى فرمایند: «نَوْمُ الصّائِمِ عِبادَةٌ وَصَمْتُهُ تَسْبیحٌ وَعَمَلُهُ مُتَقَبَّلٌ وَدُعاؤُهُ مُسْتَجابٌ; خواب روزه دار عبادت، و سکوتش تسبیح و عملش پذیرفته و دعایش مستجاب است».(1)

از روایات استفاده مى شود که پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در اواخر ماه شعبان مردم را هشدار مى داد و آماده مى کرد براى ورود در ماه رمضان چرا که بدون آمادگى نمى توان به استقبال این ماه رفت، همیشه در ضیافت و مهمانى هم میزبان باید آماده باشد و هم میهمان، میزبان باید وسایل پذیرایى را آماده کند و میهمان باید از نظر لباس و نظافت خود را آماده کند، خداوند که میزبان ما در این ماه است چون رحمتش عام و بى پایان است همیشه آماده پذیرایى مى باشد و این ما هستیم که براى ورود در این ضیافت باید آمادگى پیدا بکنیم و آمادگى ما به این است که روح و قلبمان را صفا دهیم و کینه ها و حسادت ها و غلّ و غش ها را از روحمان بزداییم تا اینکه نشاط عبادت پیدا کنیم، چون بسیارى از افراد هستند که نماز مى خوانند و روزه مى گیرند امّا نشاط ندارند، مى گویند نماز بخوانیم تا سبک بشویم و یا وقتى ماه رمضان تمام شد مى گویند راحت شدیم، که این بى نشاطى در عبادت را مى رساند. یکى از مهمترین عاملى که باعث مى شود نشاط در عبادت را از انسان بگیرد گناه است.

ماه رمضان بهار عبادت است همان طورى که بهار در جسم انسان نشاط به وجود مى آورد در ماه رمضان هم انسان باید بر اثر عبادت نشاط روحى پیدا کند و این میسّر نیست مگر اینکه انسان قبلاً آمادگى پیدا کند و این آمادگى در درجه اوّل توبه است.

روزهاى آخر ماه شعبان بسیار استغفار کند و مأکل و مطعم خود را پاک کند و به فلسفه و برکات روزه توجّه کند تا نشاط عبادت بیابد.

در این حدیث امام صادق(علیه السلام) چهار برکت را براى روزه بیان فرموده است:

1. خواب روزه دار عبادت است و وقتى خواب که بى خبرى مطلق است عبادت باشد بیدارى او که در حال تلاوت قرآن و خواندن نماز و ادعیّه باشد به طریق اولى عبادت بالاترى خواهد بود، به خصوص نماز شب که در این ماه یک توفیق اجبارى انسان به دست مى آورد که قبل از اذان بیدار باشد; لذا از این بیدارى براى تهجّد و نماز شب استفاده کند که هم دنیاى انسان را تضمین مى کند هم آخرت او را.

2. سکوتش تسبیح است و اگر مشغول تسبیح و ذکر باشد به طریق اولى از فضیلت برترى، برخوردار خواهد بود.

3. عملش در این ماه قبول مى شود، فرق است بین قبولى و صحت عمل، چه بسا عملى صحیح باشد اما مورد قبول درگاه خداوند قرار نگیرد. صحیح بودن عمل یعنى تمام اجزا و شرایط آن را آورده است اما قبول بودن عمل یعنى این عبادت داراى روح است و روح عبادت حضور قلب است که نهى از فحشا و منکر مى کند اگر بعد از عبادت، گناه انجام دهد معلوم مى شود عبادتش مقبول واقع نشده است; روح روزه، تقواست اگر بعد از ماه رمضان تقوا و خداترسى او بیشتر شد این روزه مورد قبول واقع شده و الا فقط تکلیف از گردنش ساقط شد.

4. دعا در این ماه مستجاب است، چرا که شخص روزه دار حضور قلب بیشترى دارد و هر چه توجّه انسان به خداوند بیشتر باشد ضریب اجابت دعایش هم بالاست.


1. بحارالانوار، ج 96، ص 253; و الفقیه، ج 2، ص 64; و روضة المتّقین، ج 3، ص 230.

 

شرط قبولى روزهویژگى هاى ماه مبارک رمضان
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma