نگاهى گذرا بر زندگى پربرکت مرجع عظیم الشأن حضرت آیة اللّه العظمى مکارم شیرازى «دام ظله»

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
رساله احکام نوجوانان
یادآورىاجتهاد و تقلید

1- آغاز پربرکت

حضرت آیة الله العظمى مکارم شیرازى در سال 1345 هجرى قمرى در شهر شیراز در میان یک خانواده مذهبى که به فضائل نفسانى و مکارم اخلاقى معروفند دیده به جهان گشود. معظم له تحصیلات ابتدایى و دبیرستانى خود را در شیراز به پایان رسانید. هوش و حافظه قوى و استعداد ممتاز، وى را در محیط مدرسه در ردیف شاگردان بسیار ممتاز قرار داده بود.

2- حیات علمى

با اینکه هیچ یک از افراد خانواده معظم له در کسوت روحانیت نبود، تنها عشق شدید به معارف اسلامى (طى حوادث جالبى) سرانجام ایشان را به این رشته پرافتخار کشانید. معظم له در حدود 14 سالگى رسماً دروس دینى را در «مدرسه آقا باباخان شیراز» آغاز کرد و در مدت اندکى نیازهاى خود را از علوم: صرف، نحو، منطق، معانى، بیان و بدیع به پایان رسانید. سپس توجه خود را به رشته فقه و اصول معطوف ساخت و به خاطر نبوغ فوق العاده اى که داشت. مجموع دروس مقدماتى و سطح متوسط و عالى را در مدتى نزدیک به چهار سال! به پایان رساند. در همین سالها گروهى از طلاب حوزه علمیه شیراز را نیز با تدریس خود بهره مند مى ساخت، و گاه در یک روز - علاوه بر درسهایى که خود مى خواند - هشت جلسه تدریس داشت!

ایشان در 18 سالگى وارد حوزه علمیه قم شدند و قریب پنج سال از جلسات علمى و درس اساتید بزرگ آن زمان مانند حضرت آیة الله العظمى بروجردى و آیات بزرگ دیگر رضوان الله علیهم بهره گرفتند.

3- هجرت در جوانى

معظم له براى آشنایى با نظرات و افکار اساتید بزرگ یکى از حوزه هاى عظیم شیعه در سال 1369 هـ ق وارد حوزه علمیه نجف اشرف گردیدند و در آنجا در دروس اساتید عالى مقام و بزرگى همچون آیات عظام آقاى حکیم و آقاى خوئى و آقاى سید عبدالهادى شیرازى و اساتید برجسته دیگر - قدس الله اسرارهم - شرکت جستند.

4- رسم دیرینه حوزه

معظم له در سن 24 سالگى به اخذ درجه اجتهاد مطلق از محضر دو نفر از آیات بزرگ نجف نائل شدند.

5- رجعتى پس از هجرت

معظم له در ماه شعبان سال 1330 هجرى شمسى به ایران بازگشت و در شهر مقدس قم که آن روز مشتاق رجال علمى بود مأوى گزید و در جمعى که باید بعداً اثرى بس عظیم بوجود آورند وارد شد.

6- حوزه اى دیگر درسى دیگر

حضرت آیة الله العظمى مکارم شیرازى بعد از بازگشت به ایران به تدریس سطوح عالى و سپس خارج «اصول» و «فقه» پرداختند و قریب 50 سال است که حوزه گرم درس خارج ایشان مورد استقبال طلاب و فضلاست; بسیارى از کتب مهم فقهى را تدریس کرده و به رشته تحریر درآورده اند. در حال حاضر حوزه درس خارج ایشان یکى از پرجمعیت ترین دروس حوزه هاى علمیه شیعه است و قریب به دو هزار نفر از طلاب و فضلاى عالیقدر از محضر ایشان استفاده مى کنند. ایشان از آغاز دوران جوانى به تألیف کتاب در رشته هاى مختلف عقاید و معارف اسلامى و مسأله ولایت و سپس تفسیر و فقه و اصول پرداختند، و یکى از مؤلفان بزرگ جهان اسلام محسوب مى شوند.

7- حیات سیاسى

معظم له در انقلاب اسلامى حضور فعال داشتند و به همین دلیل چند بار به زندان طاغوت افتادند و به سه شهر «چابهار»، «مهاباد» و «انارک» تبعید شدند در تدوین قانون اساسى در خبرگان اوّل نیز نقش مؤثرى داشتند.

8- خدمات ارزنده معظم له:

در رژیم طاغوت احساس مى شد که حوزه علمیه قم نیازمند یک نشریه عمومى است تا بتواند با نشریات گمراه کننده اى که بدبختانه تعداد آنها نیز کم نبود مبارزه نماید.

معظم له با همکارى جمعى از دانشمندان براى انتشار نشریه ماهانه «مکتب اسلام» که با کمک بزرگان حوزه علمیه قم تأسیس شده بود، همکارى نمود. این نشریه در جهان شیعه بى سابقه بود و شاید از نظر وسعت انتشار - در میان مجلات علمى و دینى - در تمام جهان اسلام، جزء درجه اوّلها بود.

از ایشان بیش از یکصد جلد کتاب منتشر شده که بعضى از آنها بیش از سى بار تجدید چاپ گردیده است.

مقــدّمـه

دستورهاى عملى اسلام، که وظیفه انسانها را، نسبت به کارهایى که باید انجام دهند و یا از آن دورى جویند مشخّص مى کند، «احکام» نام دارد.

هر کارى که انسان انجام مى دهد، در اسلام داراى حکم خاصّى است، احکامى که تکلیف ما را نسبت به کارها مشخّص مى کند پنج قسم است: واجب، حرام، مستحب، مکروه و مُباح.

واجب; کارى است که انجام آن لازم مى باشد و ترک آن عذاب دارد; مانند نماز و روزه.

حرام; کارى است که ترک آن لازم و انجامش عذاب دارد; مانند دروغ و ظلم.

مستحب; به کارى گویند که انجامش نیکو است و ثواب دارد; ولى ترک آن عذاب ندارد; مانند سلام کردن و صدقه دادن.

مکروه; کارى است که ترک آن نیکو مى باشد و ثواب دارد; ولى انجامش عذاب ندارد; مانند فوت کردن به غذا و خوردن غذاى داغ.

مباح; به کارى گویند که انجام و ترک آن مساوى است، نه عذابى دارد و نه ثوابى; مانند راه رفتن و نشستن.

 

در این رساله سعى شده است احکام واجب و حرام و غیر آن، که براى غالب جوانان و نوجوانان مطرح است، به زبان ساده و روشن و دور از اصطلاحات پیچیده فقهى ذکر گردد، تا همه جوانان و نوجوانان عزیز، که امیدهاى امروز و آینده اجتماع ما هستند، بتوانند با مطالعه آن به وظائف دینى خود آشنا شوند و آن را به کار بندند.

موفّقیّت همه این عزیزان را در انجام تکالیف دینى خود از خداوند بزرگ خواهانیم.

یادآورىاجتهاد و تقلید
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma