37. آیا پیامبر هم مشورت مى کرد؟

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
پاسخ به پرسش های مذهبی
38. چرا خداوند، خود را«رَبُّ الشِّعْرى» مى خواند؟36. آیا سؤال مى شود یا خیر؟

سؤال: پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) با وجود ارتباطى که با دستگاه وحى داشت، چه نیازى داشت که در امور جنگى یا اجتماعى با اصحاب خود به مشورت بپردازد و به امر پروردگار عالمـ در سوره شورى، آیه 38ـ در این امور ملزم به شور و مشورت باشد؟ وانگهى او از نظر دانش و بینش، علم و سیاست، برترین خلایق بود; با این وصف چرا خدا به او دستور مشاوره داده است؟
 
پاسخ: خود قرآن پاسخ این گونه سؤالات را داده است، چنان که مى فرماید: «لَقَدْ کانَ لَکُم فى رَسولِ اللّهِ اُسوَة حَسَنَة;مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود.» (1)بنابراین، منظور از مشاوره، جنبه تعلیمى و تربیتى آن بوده است. او با مشاوره کردن، یاران خود را درسى عملى مى داد که پس از وى در مشکلات امور، دور هم گرد آیند و از طریق مشورت، مشکلات اجتماعى و امور پیچیده را حل کنند. جایى که بزرگ یک جمعیّت با آن مقام بلندى که در معارف و علوم، سیاست و تدبیر دارد، عملا خود را بى نیاز از شور نداند و از افکار یاران صمیمى خود در حلّ گرفتاریها بهره بردارى نماید، بایست هواداران و پیروان آیین او از این عمل سرمشق گرفته و در گرفتاریها از همین در وارد شوند و مستبّدانه کارى را انجام ندهند. (بدیهى است شور و مشورت تنها در مسائلى باید باشد که دستور قاطعى از طرف خداوند در مورد آن نباشد.)


1. سوره احزاب، آیه 21.

 

38. چرا خداوند، خود را«رَبُّ الشِّعْرى» مى خواند؟36. آیا سؤال مى شود یا خیر؟
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma