سؤال: «سیادت» از کجا شروع شده و چه کسى این لقب را بر این سلسله نهاده است؟
پاسخ: «سیادت» یک نوع شرافت معنوى است که در دودمان پیغمبر اسلام (صلى الله علیه وآله) وجود دارد و اساساً این موضوع عمومى است که دودمان و فرزندان شریف و برجسته به تناسب مقام بزرگ خاندان آنها، در میان تمام اقوام داراى احترام و شخصیّت خاصّى هستند; بنابراین، احترام و شخصیّت «سادات» در نظر ما براى همان نسبتى است که با بزرگترین شخصیّت عالم انسانیّت ـ یعنى پیغمبر اسلام (صلى الله علیه وآله) ـ دارند و کلمه «سیّد» که در لغت عرب به معناى «آقا» است روى همین نظر به آنها اطلاق مى شود و در کلمات پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) و ائمه ـ علیهم السّلام ـ در مورد بعضى از اهل بیت به کار برده شده است.
ولى ناگفته پیداست که «سادات» نمى توانند به اتّکاى این انتساب با پیغمبر (صلى الله علیه وآله) کوچکترین تخلّفى بنمایند و از نظر قوانین عمومى تفاوتى با دیگران ندارند.
در حقیقت «ریشه سیادت» همان عظمت پیامبر (صلى الله علیه وآله) و على (علیه السلام) از نظر صفات و روحیّات و اعمال است; آنها به خاطر شخصیّت والایشان آقا و سیّد و بزرگ بودند و شعاع این شخصیّت تا جدّ اعلاى پیامبر (صلى الله علیه وآله) یعنى «هاشم» را شامل مى گردد و فرزندان او نیز از این رهگذر کسب افتخار مى کنند.