«قرن» گر چه معمولاً به معنى یک زمان طولانى (صد سال یا هفتاد سال یا سى سال) آمده است، ولى گاهى ـ همان طور که اهل لغت تصریح کرده اند ـ به قوم و جمعیتى که در یک زمان قرار دارند گفته مى شود، اصولاً «قرن» از ماده «اقتران» و به معنى نزدیکى است و چون اهل عصر واحد و زمان هاى متقارب به هم نزدیکند هم به آنها، و هم به زمان آنها قرن گفته مى شود.(1)