25 وَ مِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُ إِلَیْکَ وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فی آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَة لا یُؤْمِنُوا بِها حَتّى إِذا جاؤُکَ یُجادِلُونَکَ یَقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ هذا إِلاّ أَساطیرُ الأَوَّلینَ
26 وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ یَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِنْ یُهْلِکُونَ إِلاّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرُونَ
ترجمه:
25 ـ پاره اى از آنها به (سخنان) تو، گوش فرا مى دهند; ولى بر دل هاى آنان پرده ها افکنده ایم تا آن را نفهمند; و در گوش آنها، سنگینى قرار داده ایم. و (آنها به قدرى لجوجند که) اگر تمام نشانه هاى حق را ببینند، ایمان نمى آورند; تا آنجا که وقتى به سراغ تو مى آیند که با تو پرخاشگرى کنند، کافران مى گویند: «اینها فقط افسانه هاى پیشینیان است»!
26 ـ آنها دیگران را از آن باز مى دارند; و خود نیز از آن دورى مى کنند; آنها جز خود را هلاک نمى کنند; ولى نمى فهمند!