ممکن است کسانى از آیه اخیر که مى گوید: «بعضى از پدران و فرزندان و برادران آنها را برگزیدیم و به راه راست هدایت کردیم» این چنین استفاده کنند که پدران انبیاء همگى افراد با ایمانى نبوده اند و در میان آنها غیر موحد نیز وجود داشته است ـ آن چنان که بعضى از مفسران اهل تسنن در ذیل این آیه گفته اند ـ .
ولى با توجه به این که: منظور از «اِجْتَبَیْناهُمْ وَ هَدَیْناهُمْ» به قرینه تعبیرى که در همین سلسله آیات وجود دارد، مقام نبوت و رسالت است، مشکل حل مى شود، یعنى مفهوم آیه چنین خواهد بود که «بعضى از آنها را به مقام نبوت برگزیدیم» و این منافاتى با موحد بودن سایرین ندارد.
در آیه 90 همین سوره (چند آیه بعد از این آیه) نیز «هدایت»، به مقام نبوت اطلاق شده است.(1)