شأن نزول:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 05
ایمان و روشن بینىسوره انعام / آیه 122 - 123

در شأن نزول آیه اول چنین نقل شده است:
«ابوجهل» که از دشمنان سرسخت اسلام و پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود، روزى سخت آن حضرت را آزار داد.
«حمزه» عموى شجاع پیامبر(صلى الله علیه وآله) که تا آن روز اسلام را نپذیرفته بود و همچنان درباره آئین او مطالعه و اندیشه مى کرد، در آن روز طبق معمول خود براى شکار به بیابان رفته بود.
هنگامى که از بیابان بازگشت، از جریان کار «ابوجهل» و برادرزاده خویش با خبر شده، سخت برآشفت و یکسر به سراغ «ابوجهل» رفت و چنان بر سر ـ یا بینى او ـ کوفت که خون جارى شد و با تمام نفوذى که «ابوجهل» در میان قوم و عشیره خود ـ و حتى در میان مردم «مکّه» ـ داشت به ملاحظه شجاعت فوق العاده «حمزه» از نشان دادن عکس العمل خوددارى کرد.
سپس حمزه به سراغ پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده، اسلام را پذیرفت و از آن روز رسماً به عنوان یک افسر رشید اسلام، تا واپسین دم عمر، از این آئین آسمانى دفاع مى کرد.
آیه فوق درباره این حادثه نازل گردید و وضع ایمان «حمزه» و پافشارى «ابوجهل» در کفر و فساد را مشخص ساخت.(1)
از بعضى روایات نیز استفاده مى شود: آیه در مورد ایمان آوردن «عمار یاسر» و اصرار «ابوجهل» در کفر نازل گردیده است.(2)
در هر حال، این آیه همانند آیات دیگر قرآن اختصاص به مورد نزول خود ندارد و داراى مفهوم وسیعى است که در مورد هر مؤمن راستین، و هر بى ایمان لجوج، صادق است.
  

* * *

 


1 و 2 ـ «مجمع البیان»، جلد 4، صفحه 151، ذیل آیه مورد بحث، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات بیروت، طبع اول، 1415 هـ ق ـ «بحار الانوار»، جلد 18، صفحه 159 ـ «زاد المسیر»، جلد 3، صفحه 80، دار الفکر بیروت، طبع اول، 1407 هـ ق.
ایمان و روشن بینىسوره انعام / آیه 122 - 123
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma