در مورد مسیحیان جاى تردید نیست که آنها مسیح را فرزند حقیقى خدا مى دانند و این نام را نه به عنوان احترام و تشریفات، بلکه به معنى واقعى بر او اطلاق مى کنند و صریحاً در کتب خود مى نویسند: اطلاق این نام بر غیر مسیح(علیه السلام)به معنى واقعى جائز نیست.
شک نیست که این یکى از بدعت هاى نصارى است.
و همان گونه که در جلد 4، ذیل آیه 171 سوره «نساء» گفتیم، مسیح هرگز چنین ادعائى نداشت و او تنها خود را بنده و پیامبر خدا معرفى مى کرد.
و اصولاً معنى ندارد که رابطه پدر و فرزندى که مخصوص جهان ماده و عالم ممکنات است، میان خداوند و کسى برقرار گردد.
* * *