احکام اوقات نماز (مسئله 682 تا 695)

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
رساله توضیح المسائل
ترتیب در میان نمازها (مسئله 696 تا 699)وقت نماز صبح (مسئله 681)

مسأله 682ـ هنگامى انسان مى تواند مشغول نماز شود که یقین به داخل شدن وقت پیدا کند، یا لااقل یک مرد عادل خبر از ورود وقت دهد، اذان شخص وقت شناس و مورد اطمینان نیز کافى است و اگر گمان قوى به دخول وقت از راههاى دیگر پیدا کند نیز کفایت مى کند، خواه از روى ساعت صحیح باشد یا غیرآن.

مسأله 683ـ کسانى که به واسطه وجود مانع در آسمان (مانند ابر و غبار) و یا گرفتارى در زندان و یا نداشتن بینایى چشم، نمى توانند یقین به دخول وقت پیدا کنند، چنانچه گمان قوى داشته باشند مى توانند مشغول نماز شوند.

مسأله 684ـ هرگاه مطابق دستورهاى بالا مشغول نماز شود و در بین نماز بفهمد که هنوز وقت داخل نشده، نماز او باطل است، همچنین اگر بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را پیش از وقت خوانده باید نماز را اعاده کند، ولى اگر در بین نماز یا بعد از نماز بفهمد وقت داخل شده بود نمازش صحیح است.

مسأله 685ـ هرگاه انسان بر اثر غفلت و فراموشى مشغول نماز شود بى آن که از دخول وقت با خبر گردد چنانچه تمام نمازش در وقت واقع شده باشد صحیح است و اگر همه یا قسمتى از آن پیش از وقت بود نمازش باطل است.

مسأله 686ـ هرگاه بعد از نماز شک کند نماز را در وقت خوانده یا نه، نماز او صحیح است، به شرط آن که هنگام شروع نماز غافل از وقت نباشد ولى اگر در بین نماز شک کند، نماز او باطل است و باید پس از دخول وقت اعاده کند.

مسأله 687ـ در تنگى وقت اگر انجام مستحبّات نماز باعث شود مقدارى از واجبات در خارج وقت واقع گردد باید آن مستحبات را ترک کند (مانند قنوت و اقامه).

مسأله 688ـ کسى که به اندازه یک رکعت نماز وقت دارد باید تمام نماز را به نیّت ادا بخواند، ولى تأخیرانداختن نمازتا این حد حرام است، بنابر این اگر به اندازه پنج رکعت تا مغرب وقت داشته باشد نماز ظهر و عصر را به نیّت ادا بخواند و به همین ترتیب سایر نمازها.

مسأله 689ـ یکى از مستحبات مؤکّد این است که نماز را در اوّل وقت فضیلت آن بخوانند و در روایات راجع به آن بسیار سفارش شده است و هرچه به اوّل وقت فضیلت نزدیکتر باشد بهتر است.

مسأله 690ـ کسانى که داراى عذرى هستند و یقین دارند عذرشان تا آخر وقت برطرف مى شود واجب است صبر کنند و چنانچه یقین داشته باشند عذر باقى مى ماند، صبر کردن واجب نیست، امّا اگر احتمال مى دهند برطرف شود احتیاط واجب آن است که صبر کنند، مگر در مورد تیمّم که مى توانند در چنین صورتى در اوّل وقت نماز بخوانند.

مسأله 691ـ کسى که مسائل نماز یا شکّیات و سهویّات را نمى داند و احتمال مى دهد در نمازش پیش آید باید براى یادگرفتن اینها نماز را از اوّل وقت تأخیر بیندازد، ولى اگر اطمینان دارد که مى تواند نماز را بطور کامل تمام کند جایز است در اوّل وقت مشغول نماز شود.

مسأله 692ـ هرگاه در نماز مسأله اى پیش آید که حکم آن را نمى داند مى تواند به یکى از دو طرفى که احتمال مى دهد به قصد رجاء عمل کند و باید بعد از نماز مسأله را سؤال کند که اگر باطل بوده دوباره بخواند (و احتیاط آن است طرفى را که بیشتر احتمال مى دهد بگیرد).

مسأله 693ـ هرگاه ببیند مسجد نجس شده بهتر این است اوّل مسجد را تطهیر کند بعد نماز بخواند، همچنین اگر طلبکارى ایستاده و طلب خود را مطالبه مى کند، اگر نماز و مقدّمات آن وقت زیادى را بگیرد واجب است اوّل تطهیر مسجد کند و اداء دین نماید بعد نماز بخواند، اگر بر خلاف این دستور عمل کند معصیت کرده ولى نمازش صحیح است و در تنگى وقت، نماز مقدّم است.

مسأله 694ـ مستحبّ است پنج نماز را در پنج وقت به جا آورد، یعنى هرکدام را در وقت فضیلت خود انجام دهد و تنها فاصله دادن به مقدار نافله یا تعقیبات کافى نیست، بلکه معیار همان وقت فضیلت است.

مسأله 695ـ وقت فضیلت نماز ظهر تا موقعى است که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود (منظور سایه اى است که از ظهر به بعد پیدا مى شود) و وقت فضیلت عصر از موقعى که سایه شاخص به اندازه خود آن است تا موقعى که به اندازه دو برابر آن شود و وقت فضیلت نماز مغرب از غروب است تا ناپدید شدن حمره مغربیّه (رنگ سرخى که بعد از غروب آفتاب در مغرب ظاهر مى شود) و وقت فضیلت نماز عشاء از موقعى است که سرخى مزبور ناپدیدمى شود تا یک سوم از شب و وقت فضیلت نماز صبح از اوّل طلوع فجر سپیده صبح است تا موقعى که هوا روشن شود.

ترتیب در میان نمازها (مسئله 696 تا 699)وقت نماز صبح (مسئله 681)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma