شرط هشتم ـ به حدّ ترخّص برسد (مسئله 1155 تا 1159)

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
رساله توضیح المسائل
چیزهایى که سفر را قطع مى کند (مسئله 1160)شرط ششم ـ از صحرانشین هاى خانه بدوش نباشد (مسئله 1143 تا 1144)

مسأله 1155ـ «حدّ ترخّص» یعنى از وطن یا محلّ اقامتش به اندازه اى دور شود که صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبینند، امّا دیدن و ندیدن دیوارهاى شهر اثرى ندارد، ولى باید در هوا گرد و غبار یا مه یا چیز دیگرى که مانع دیدن است یا سرو صدایى که مانع شنیدن است وجود نداشته باشد و اگر یکى از این دو علامت حاصل شود کافى است، به شرط اینکه یقین به نبودن دیگرى نداشته باشد، و الاّ احتیاط جمع میان نماز شکسته و تمام است.

مسأله 1156ـ معیار در شهرها شهرهاى معمولى است و اگر شهرى زیاد در گودى یا در بلندى قرار گرفته باشد باید مطابق شهرهاى معمولى با آن رفتار کرد، یعنى ببینیم چه اندازه مسافت سبب مى شود که در شهرهاى معمولى انسان صداى اذان شهر را نشنود و اهالى شهر او را نبینند.

مسأله 1157ـ هرگاه شک کند به حدّ ترخّص رسیده یا نه، یا نداند صدایى را که مى شنود صداى اذان است یا صداى دیگر، باید نماز را تمام بخواند، امّا اگر بفهمد صداى اذان است ولى کلمات آن قابل تشخیص نباشد احتیاط جمع است.

مسأله 1158ـ هرگاه به جایى برسد که اذان شهر را که معمولاً در جاى بلند مى گویند نشنود نمازش شکسته است، هر چند اذانى را که با بلند گوهاى قوى مى گویند بشنود و اگر کسى گوش و چشمش از معمول ضعیف تر یا بسیار قوى تر است اعتبارى به آن نیست بلکه اعتبار به گوش و چشمهاى معمولى است.

مسأله 1159ـ هرگاه کسى در اثناء مسافرت به وطنش برسد نمازش در آنجا تمام است، ولى اگر مى خواهد سفر خود را از آنجا هشت فرسخ یا بیشتر ادامه دهد وقتى به حدّ ترخّص رسید باید نماز را شکسته بخواند.

چیزهایى که سفر را قطع مى کند (مسئله 1160)شرط ششم ـ از صحرانشین هاى خانه بدوش نباشد (مسئله 1143 تا 1144)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma