18وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَى الَّتِی بارَکْنا فِیها قُرىً ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فِیهَا السَّیْرَ سِیرُوا فِیها لَیالِیَ وَ أَیّاماً آمِنِینَ
19فَقالُوا رَبَّنا باعِدْ بَیْنَ أَسْفارِنا وَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْناهُمْ أَحادِیثَ وَ مَزَّقْناهُمْ کُلَّ مُمَزَّق إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیات لِکُلِّ صَبّار شَکُور
ترجمه:
18 ـ و میان آنها و شهرهائى که برکت داده بودیم، آبادیهاى آشکارى قرار دادیم; و سفر در میان آنها را به طور متناسب (با فاصله نزدیک) مقرّر داشتیم (و به آنان گفتیم:) شبها و روزها در این آبادیها با ایمنى سفر کنید.
19 ـ ولى گفتند: «پروردگارا! میان سفرهاى ما دورى بیفکن» آنها به خویشتن ستم کردند; و ما آنان را داستانهائى (براى عبرت دیگران) قرار دادیم و جمعیتشان را متلاشى ساختیم; در این ماجرا، نشانه هاى عبرتى براى هر صابر شکرگزار است.