3 ـ نکات مهم عبرت در یک داستان کوتاه

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 18
سوره سبأ / آیه 20 - 21 2 ـ یک اعجاز تاریخى قرآن


قرار گرفتن داستان قوم «سبأ» بعد از سرگذشت «سلیمان»(علیه السلام) در قرآن مجید مفهوم خاصى دارد:
1 ـ داود و سلیمان پیامبران بزرگى بودند که حکومت عظیمى تشکیل دادند ، و تمدن درخشانى به وجود آوردند، اما با وفات داود(علیه السلام) و سلیمان(علیه السلام) این تمدن رو به افول نهاد، قوم «سبأ» نیز تمدن عظیمى بر پا کردند، که با در هم شکستن سد «مأرب» متلاشى شد.
جالب این که، طبق روایات، عصاى سلیمان(علیه السلام) را «موریانه اى» خورد ، و سد عظیم «مأرب» را «موش صحرائى» سوراخ کرد، تا این انسان مغرور بداند مواهب مادى هر چند عظیم باشد و خیره کننده، گاه با یک نسیم در هم مى ریزد و به وسیله یک حشره یا یک حیوان کوچک زیر و رو مى شود، تا آگاهان به آن دل نبندند، مؤمنان اسیر آن نشوند، و مغروران از مستى غرور به هوش آیند، و راه  استکبار و ظلم و ستم پیش نگیرند.
2 ـ از این که بگذریم، در اینجا دو چهره تمدن باشکوه دیده مى شود، که یکى رحمانى بود و دیگرى سرانجام شیطانى شد، اما نه آن ماند و نه این! و هر دو رو به فنا رفتند.
3 ـ این نکته نیز قابل توجه است که: مغروران قوم «سبأ» که نمى توانستند توده هاى جمعیت را در کنار خود ببینند، و خیال مى کردند باید میان اقلیت اشرافى، و اکثریت کم در آمد، سدى بزرگ و مرزى عظیم باشد، تا هرگز به هم آمیخته نشوند، از خداوند تقاضاى دورى آبادیها و بعد سفر کردند، خداوند هم این دعایشان را مستجاب کرد، و آن چنان متلاشى شدند که هر گروهى به سوئى رفتند، و به گونه اى از هم دور شدند، که اگر مى خواستند یکدیگر را پیدا کنند، یک عمر باید در سفر باشند!
4 ـ هر گاه کسى به وضع آن سرزمین، قبل از هجوم سیل عرم و بعد از آن نگاه مى کرد، باورش نمى شد که این، همان سرزمینى است که روزى مملو از درختان سر سبز، خرم و پر میوه بوده، که امروز به شکل بیابانى وحشتناک که تک تک درختان «شوره گز» و «اراک» و «سدر» همچون مسافرانى که راه را گم کرده و پراکنده شده اند، در آن به چشم مى خورد.
این صحنه با زبان حال، مى گوید: سرزمین وجود «انسان» نیز این چنین است، اگر نیروهاى خلاق او مهار شود، و استعدادهاى او به صورت صحیحى مصرف گردد ، باغهائى پر طراوت از علم و عمل و فضائل اخلاقى ببار مى آورد، اما اگر سد تقوا بشکند، و غرائز به صورت سیلى ویرانگر سرزمین زندگى انسان را زیر پوشش خود قرار دهند، جز ویرانه اى بى ارزش، باقى نخواهد ماند، و گاه یک عامل به ظاهر کوچک، ریشه را تدریجاً مى زند، و همه چیز  را در هم مى ریزد، باید حتى از این مسائل کوچک ترسید، و بر حذر بود.
5 ـ آخرین سخن، که اشاره به آن را در اینجا لازم مى دانیم، این است: این ماجراى عجیب، بار دیگر این حقیقت را ثابت مى کند که مرگ انسان، در دل زندگى او نهفته شده، و همان چیزى که یک روز، مایه حیات و آبادانى او است، روز دیگر ممکن است عامل مرگ و ویرانى گردد.

* * *
سوره سبأ / آیه 20 - 21 2 ـ یک اعجاز تاریخى قرآن
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma