در حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیهما السلام) مى خوانیم: لَیْسَ الْعِبادَةُ کَثْرَةَ الصَّلاةِ وَ الصَّوْمِ إِنَّمَا الْعِبادَةُ التَّفَکُّرُ فِى أَمْرِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ: «عبادت به زیادى نماز و روزه نیست، عبادت واقعى تفکر در کار خداوند متعال و اسرار جهان آفرینش است».(1)
در روایت دیگرى مى خوانیم: کَانَ أَکْثَرَ عِبَادَةِ أَبِی ذَرّ التَّفَکُّرُ: «بیشترین عبادت ابوذر تفکر و اندیشه بود».(2)