47قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْر فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلَى اللّهِ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْء شَهِیدٌ
48قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلاّمُ الْغُیُوبِ
49قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ ما یُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما یُعِیدُ
50قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّما أَضِلُّ عَلى نَفْسِی وَ إِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِما یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ
ترجمه:
47 ـ بگو: «هر اجر و پاداشى از شما خواسته ام براى خود شماست; اجر من تنها بر خداوند است، و او بر همه چیز گواه است»!
48 ـ بگو: «پروردگار من حق را (بر دل پیامبران خود) مى افکند، که او داناى غیب ها (و اسرار نهان) است».
49 ـ بگو: «حق آمد! و باطل (کارى از آن ساخته نیست و) نمى تواند آغازگر چیزى باشد و نه تجدیدکننده آن»!
50 ـ بگو: «اگر من گمراه شوم، از ناحیه خود گمراه مى شوم; و اگر هدایت یابم، به وسیله آنچه پروردگارم به من وحى مى کند هدایت مى یابم; او شنواى نزدیک است»!