16وَ الَّذِینَ یُحَاجُّونَ فِى اللّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِیبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ
17اللّهُ الَّذِی أَنْزَلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ وَ ما یُدْرِیکَ لَعَلَّ السّاعَةَ قَرِیبٌ
18یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِینَ لایُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِینَ یُمارُونَ فِى السّاعَةِ لَفِی ضَلال بَعِید
ترجمه:
16 ـ کسانى که (از روى لجاجت) درباره خدا بعد از پذیرفتن (و ایمان به او) او، محاجّه مى کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بى پایه است; و غضب بر آنهاست و عذابى شدید دارند.
17 ـ خداوند کسى است که کتاب را به حق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) رانیز; تو چه مى دانى شاید ساعت (قیام قیامت) نزدیک باشد!
18 ـ کسانى که به قیامت ایمان ندارند درباره آن شتاب مى کنند; ولى آنها که ایمان آورده اند پیوسته از آن هراسانند، و مى دانند آن حق است; آگاه باشید کسانى که در قیامت تردید مى کنند، در گمراهى عمیقى هستند.