بعضى از آنها، هنگامى که مسأله وحى مطرح مى شود، پاسخ عجولانه اى به آن مى دهند و مى گویند: چنین چیزى بر خلاف علم است!
و اگر بپرسیم، کجاى آن بر خلاف علم است؟ با یک لحن قاطع و غرورآمیز مى گویند: همین اندازه که علوم طبیعى، چیزى را ثابت نکرد، کافى است که آن را انکار کنیم؟ اصولاً مطلبى براى ما قابل قبول است که با معیارهاى علوم تجربى ثابت شده باشد!
از این گذشته، در بررسى ها و پژوهش هاى علمى درباره جسم و روان انسان به حس مرموزى که بتواند ما را با جهان ماوراء طبیعت مربوط کند، برخورد نکرده ایم.
پیامبران از جنس ما بودند، چگونه مى توان باور کرد که آنها احساس یا ادراکى ماوراى احساسات و ادراکات ما داشته اند؟
* * *