«وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ» ـ برخى از مردم براى تحصیل و به دست آوردن خشنودى و رضاى خداوند (که مقامى بس والا و مهم است) از جان خویش مایه مى گذارند و آن را در معرض فروش قرار مى دهند، و آن شخص، همان طور که گذشت، على بن ابى طالب (علیهما السلام) بود. متاع و کالاى مورد معامله در این معامله بى نظیر جان على، و خریدار آن خداوند خالق همه جهانیان، و فروشنده حضرت على (علیه السلام) و قیمت این کالا، خشنودى و رضاى پرودگار عالم بود.
«وَاللهُ رَئُوفٌ بِالْعِبادِ» ـ خداوند متعال نسبت به بندگانش رئوف و مهربان است. آیا رأفت و لطف و مهربانى بالاتر از این تصوّر مى شود که خداوندِ مالک همه جهان هستى، از جمله انسان ها، جان انسانى را به بالاترین قیمت بخرد؟!