3 ـ مرزهاى الهى

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 02
سوره بقره / آیه 230 2 ـ مفتى اعظم اهل تسنن و نظر شیعه در مسأله طلاق


در این آیه و آیات فراوان دیگرى از قرآن مجید، تعبیر لطیفى درباره قوانین الهى به چشم مى خورد و آن تعبیر به «حدّ» و مرز است. و به این ترتیب معصیت و مخالفت با این قوانین، تجاوز از حدّ و مرز محسوب مى گردد.
در حقیقت در میان کارهائى که انسان انجام مى دهد، یک سلسله مناطق ممنوعه وجود دارد که ورود در آن، فوق العاده خطرناک است. قوانین و احکام الهى این مناطق را مشخص مى کند و بسان علائمى است که در این گونه مناطق قرار مى دهند.
و لذا در آیه 187 از سوره «بقره» مى بینیم حتى از نزدیک شدن به این مرزها نهى شده است مى فرماید: «تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلا تَقْرَبُوها»;
زیرا نزدیکى به این مرزها انسان را بر لب پرتگاه قرار مى دهد.
و نیز در روایات وارده از طرق اهل بیت(علیهم السلام)مى خوانیم: از موارد شبهه ناک نهى فرموده اند و گفته اند: «این کار در حکم نزدیک شدن به مرز است و چه بسا با یک غفلت، انسانى که به مرز نزدیک شده گام در آن طرف بگذارد و گرفتار هلاکت و نابودى شود».(1)


* * *


1 ـ «وسائل الشیعه»، جلد 27، صفحات 161، 167، 169 و 175 (چاپ آل البیت) ـ «بحار الانوار»، جلد 2، صفحات 258، 260 و 261، بدین مضمون: «حِمَى اللّهِ مَحارِمُهُ، فَمَنْ رَتَعَ حَوْلَ الْحِمى، أَوْشَکَ أَنْ یَقَعَ فِیْهِ»، و یا عباراتى دیگر نظیر همین عبارت.
سوره بقره / آیه 230 2 ـ مفتى اعظم اهل تسنن و نظر شیعه در مسأله طلاق
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma