نور ایمان و ظلمات کفر

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 02
نکته ها: سوره بقره / آیه 257


با اشاره اى که در مسأله ایمان و کفر، و روشن بودن حق از باطل، و راه راست از مسیر انحرافى در آیه قبل آمد، در اینجا وضع مؤمنان و کافران را از نظر راهنما و رهبر مشخص مى کند، مى فرماید: «خداوند ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند» (اللّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا).
و در پرتو این ولایت و رهبرى «آنها را از ظلمت ها به سوى نور خارج مى سازد» (یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ).
لغت «وَلِىّ» چنان که بعداً به طور مشروح در ذیل آیه «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُه...»(1) خواهد آمد، در اصل، به معنى «نزدیکى و عدم جدائى» است، به همین جهت، به سرپرست و مربى و راهبر «ولىّ» گفته مى شود، به دوستان و رفقاى صمیمى نیز این واژه اطلاق مى گردد، اما روشن است در آیه مورد بحث به معنى اول (سرپرست) است و لذا مى فرماید:
«خداوند که ولىّ مؤمنان است آنها را از تاریکى ها به نور هدایت مى کند».
ممکن است گفته شود: هدایت مؤمنان از ظلمت ها به نور تحصیل حاصل است، ولى با توجه به سلسله مراتب هدایت و ایمان، روشن مى شود: چنین نیست; زیرا مؤمنان در مسیر هدایت و قرب الى اللّه، شدیداً محتاج راهنمائى هاى الهى در هر مرحله هستند، و نیازمند هدایت هاى او در هر قدم و در هر کار و برنامه اند، درست شبیه آنچه شبانه روز در نمازها مى گوییم: اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیْمَ: «خدایا! پیوسته ما را به راه راست هدایت فرما»(2).
سپس مى افزاید: «اما کسانى که کافر شدند، اولیاء آنها طاغوت (بت و شیطان و افراد جبار و منحرف) هستند که آنها را از نور به سوى ظلمت ها بیرون مى برند» (وَ الَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ).
«به همین دلیل، آنها اهل آتش اند و براى همیشه در آن خواهند بود» (أُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ).

* * *


1 ـ مائده، آیه 55.
2 ـ فاتحه، آیه 6.
نکته ها: سوره بقره / آیه 257
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma