این آیه در حقیقت، آنچه را که در جمله آخر آیه قبل آمد، تکمیل مى کند، مى گوید: «آنچه در آسمان ها و زمین است از آن خدا است و (به همین دلیل) اگر آنچه را در دل دارید آشکار سازید یا پنهان کنید، خداوند شما را مطابق آن محاسبه مى کند» (لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ).
«سپس هر کس را که بخواهد (و شایسته بداند) مى بخشد و هر کس را بخواهد (و مستحق ببیند) مجازات مى کند» (فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ).
یعنى تصور نکنید: اعمالى همچون کتمان شهادت، و گناهان قلبى دیگر بر او مخفى مى ماند کسى که حاکم بر جهان هستى و زمین و آسمان است، هیچ چیز بر او مخفى نخواهد بود، بنابراین، تعجب نکنید، اگر گفته شود: خداوند گناهان پنهانى را نیز محاسبه مى کند و کیفر مى دهد.
این احتمال نیز وجود دارد که: آیه فوق اشاره به تمام احکامى باشد که در آیات مختلف پیشین آمد، مانند انفاق هاى خالصانه و انفاق هاى آمیخته با ریا و همچنین منت و آزار و نیز نماز و روزه و سایر احکام و عقاید.
و در پایان آیه مى فرماید: «و خداوند بر هر چیز قادر است» (وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ).
هم نسبت به همه چیز این جهان آگاهى دارد، هم قادر است لیاقت ها و شایستگى ها را مشخص کند و هم متخلفان را کیفر دهد.
* * *