پاسخ:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 02
سوره آل عمران / آیه 77 1 ـ سؤال:


چنین نسبتى به اسلام دادن بدون تردید «تهمت» است; زیرا از جمله احکام قطعى اسلام که در روایات متعددى به آن اشاره شده این است که: خیانت در امانت جایز نیست، خواه این امانت مربوط به مسلمانان باشد یا غیر آنها، و حتى مشرکان و بت پرستان، در حدیث معروفى از امام سجاد(علیه السلام) نقل شده که فرمود:
عَلَیْکُمْ بِأَداءِ الْأَمَانَةِ فَوَ الَّذِى بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً لَوْ أَنَّ قاتِلَ أَبِیَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیّ أَبِى طالِب(علیه السلام) ائْتَمَنَنِی عَلَى السَّیْفِ الَّذِی قَتَلَهُ بِهِ لاَ َدَّیْتُهُ إِلَیْهِ:
«اداى امانت بر همه شما لازم است، سوگند به خدائى که محمّد(صلى الله علیه وآله) را به حق مبعوث کرده است اگر قاتل پدرم حسین بن على بن ابیطالب(علیه السلام) همان شمشیرى را که با آن مرتکب قتل او شد، به رسم امانت به من مى سپرد (و من از او مى پذیرفتم) امانت او را ادا مى کردم».(1)
در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود:
إِنَّ اللّهَ لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلاّ بِصِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَداءِ الْأَمانَةِ مُؤَدّاةً إِلَى الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ: «خداوند هیچ پیامبرى را مبعوث نکرد مگر این که «راستگوئى» و «اداى امانت» جزء برنامه هاى او بود، که هم درباره نیکان و هم بدان باید رعایت گردد».(2)
بنابراین، آنچه در آیه فوق در مورد اقدام یهود بر خیانت در امانت و منطق آنها براى توجیه این خیانت گفته شد به هیچ وجه درباره مسلمانان اجازه داده نشده است و آنها موظف اند در امانات مردم ـ بدون هیچگونه استثناء ـ خیانت نکنند.(3)

* * *

2 ـ کلمه «بَلى» در لغت عرب، براى اثبات مطلبى است ولى معمولاً در مواردى ذکر مى گردد که سؤال به صورت منفى طرح شود، مانند این که خداوند مى فرماید: أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ: «آیا من پروردگار شما نیستم» قالُوا بَلى: «گفتند: آرى».(4)
همچنان که کلمه «نَعَمْ» در جواب سؤال اثباتى ذکر مى گردد مانند: فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقّاً قالُوا نَعَمْ: «آیا آنچه را پروردگار شما وعده داده بوده به حقیقت یافتید؟ گفتند: آرى».(5)

* * *


1 ـ «امالى صدوق»، صفحه 149، («امالى مترجم»، صفحه 246، حدیث 6، مجلس 43) ـ «وسائل الشیعه»، جلد 19، صفحه 76، چاپ آل البیت ـ «بحار الانوار»، جلد 23، صفحه 278 (با اندکى تفاوت) و جلد 72، صفحه 114.
2 ـ «سفینة البحار»، ماده «أمن» ـ «کافى»، جلد 2، صفحه 104، دار الکتب الاسلامیه ـ «وسائل الشیعه»، جلد 19، صفحه 73، چاپ آل البیت ـ «مستدرک الوسائل»، جلد 8، صفحه 455، چاپ آل البیت ـ «بحار الانوار»، جلد 11، صفحه 67، و جلد 68، صفحه 2 و جلد 72، صفحه 116 ـ «مشکوة الانوار»، صفحه 46، 52 و 171، کتابخانه حیدریه، 1380 هـ ق.
3 ـ و اگر گفته شده مال کفار حربى حلال است به خاطر این که در حال نبرد و جنگ است و به هنگام جنگ در هیچ مکتبى زیان به طرف مقابل ممنوع نیست.
4 ـ اعراف، آیه 172.
5 ـ اعراف، آیه 44.
سوره آل عمران / آیه 77 1 ـ سؤال:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma