42یَسْئَلُونَکَ عَنِ السّاعَةِ أَیّانَ مُرْساها
43فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِکْراها
44إِلى رَبِّکَ مُنْتَهاها
45إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشاها
46کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلاّ عَشِیَّةً أَوْ ضُحاها
ترجمه:
42 ـ و از تو درباره قیامت مى پرسند که در چه زمانى واقع مى شود؟
43 ـ تو را با یادآورى این سخن چه کار؟!
44 ـ نهایت آن به سوى پروردگار تو است.
45 ـ کار تو فقط بیم دادن کسانى است که از آن مى ترسند!
46 ـ روزى که قیامت را مى بینند گوئى که آنان توقعشان (در دنیا) جز شامگاهى یا صبحى بیشتر نبوده است!