1وَ السَّماءِ وَ الطّارِقِ
2وَ ما أَدْراکَ مَا الطّارِقُ
3النَّجْمُ الثّاقِبُ
4إِنْ کُلُّ نَفْس لَمّا عَلَیْها حافِظٌ
5فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ
6خُلِقَ مِنْ ماء دافِق
7یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ
8إِنَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ
9یَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ
10فَما لَهُ مِنْ قُوَّة وَ لاناصِر
ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ سوگند به آسمان و کوبنده شب!
2 ـ و تو چه مى دانى کوبنده شب چیست؟!
3 ـ همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکى هاست!
4 ـ مسلماً که هر کس مراقب و محافظى دارد!
5 ـ انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؟!
6 ـ از یک آب جهنده آفریده شده است.
7 ـ آبى که از میان پشت و سینه ها خارج مى شود!
8 ـ مسلماً او (خدائى که انسان را در آغاز آفرید) مى تواند او را باز گرداند.
9 ـ در آن روز که اسرار نهان آشکار مى شود.
10 ـ و براى او هیچ نیرو و یاورى نیست.