درباره نوح پیامبر(علیه السلام) سخن بسیار است، ولى پنج نکته مهمّ عبرت آمیز وجود دارد، که در این مباحث به آن اشاره مى کنیم:
1. مؤمنان به نوح پیامبر(علیه السلام)
قرآن مجید مى فرماید: گروهى از جوانان کم درآمد و فقیر به آن حضرت ایمان آوردند. ولى ثروتمندان و اغنیا به حضرت نوح(علیه السلام) ایراد گرفتند و به او اعتراض کردند; به چگونگى اعتراض آنها توجّه کنید:
«(فَقَالَ الْمَلاَُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا نَرَاکَ إِلاَّ بَشَراً مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِىَ الرَّأْىِ وَمَا نَرَى لَکُمْ عَلَیْنَا مِنْ فَضْل بَلْ نَظُنُّکُمْ کَاذِبِینَ); اشرافِ کافر قومش (در پاسخ او) گفتند: «ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمى بینیم! و کسانى را که از تو پیروى کرده اند، جز افراد پستِ ساده لوح مشاهده نمى کنیم; و براى شما فضیلتى نسبت به خود نمى بینیم، بلکه گمان مى کنیم که شما دروغگو هستید!».(1)
حضرت نوح(علیه السلام) در پاسخ آنها فرمود: «(وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّهُمْ مُلاَقُوا رَبِّهِمْ وَلَکِنِّى أَرَاکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ); و من، کسانى را که ایمان آورده اند، (به خاطر شما) از خود طرد نمى کنم، چرا که آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد; (اگر آنها را از خود برانم، در دادگاه قیامت، خصم من خواهند بود)، ولى شما را گروهى مى بینم که جهالت به خرج مى دهید!».(2)
و در ادامه فرمود: «(وَیَا قَوْمِ مَنْ یَنصُرُنِی مِنَ اللهِ إِنْ طَرَدْتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَکَّرُونَ); اى قوم من! چه کسى مرا در برابر (مجازات) خدا یارى مى دهد اگر آنان را طرد کنم؟ آیا متذکر نمى شوید؟!».(3)