پایان عمر تبهکاران مدین

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
داستان یاران
پیوند حضرت موسى و حضرت شعیب(علیهما السلام) پاسخ هاى منطقى و بردبارانه حضرت شعیب(علیه السلام)


جوامعى که در این عالم زندگى مى کردند، هنگامى که فاسد و مفسد مى شدند خداوند به آنها مهلت مى داد تا از منجلاب فساد خارج شده و به اصلاح خویش بپردازند، اگر در مهلت مقرّر اصلاح نمى شدند، ولى امیدى به اصلاح آنها بود مهلت تمدید مى شد، و تا هنگامى که کمترین روزنه اى به سمت اصلاح وجود داشت این کار تکرار مى شد. امّا زمانى که تمام روزنه هاى امید مسدود مى شد و دیگر هیچ امیدى به اصلاح آنها باقى نمى ماند، و چاره اى جز نابودى نبود، خداوند به روشهاى مختلف آنها را نابود مى کرد. به قول شاعر:
نه طراوتى نه برگى نه گلى نه سایه دارم *** متحیرم که دهقان به چه کار هشت ما را
وقتى یک درخت نه میوه اى داشته باشد و نه گلى بدهد و نه طراوت و برگى داشته باشد و حتّى سایه اى نداشته باشد دهقان ناچار مى شود آن را قطع کند و بسوزاند. اقوامى که هیچ امیدى به هدایت آنها نیست همانند درخت بى برگ و گل و سایه اى اهستند که تنها لایق آتشند. نوح پیامبر(علیه السلام) در مورد قومش (که 950 سال آنها را به سوى خدا دعوت کرد، ولى نپذیرفتند) نفرین کرد. امّا نفرین آن حضرت هم حکیمانه بود. فرمود: «(رَّبِّ لاَ تَذَرْ عَلَى الاَْرْضِ مِنْ الْکَافِرِینَ دَیَّاراً * إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَلاَ یَلِدُوا إِلاَّ فَاجِراً کَفَّاراً); پروردگارا! هیچ کس از کافران را بر روى زمین باقى مگذار! چرا که اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى کنند و جز نسلى فاجر و کافر به دنیا نمى آورند».(1)
البتّه اقوامى که گرفتار عذاب مى شدند دو دسته بودند: یک دسته کسانى که بعد از هلاکت آثارشان باقى مى ماند. مثل فرعون و فرعونیان که وقتى هلاک شدند کاخها و ثروتها و بدنهاى آنها باقى ماند و به بنى اسرائیل رسید. دسته دیگر اقوامى بودند که همراه هلاکت آنها تمام آنچه مربوط به آنها مى شد نیز نابود مى گشت. قوم ثمود که پیامبر آنها حضرت صالح(علیه السلام) بود جزء دسته دوم هستند. قوم شعیب پیامبر(علیه السلام) نیز چنین بودند. به آیات زیر توجّه فرمایید:
«(وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْباً وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَة مِّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِى دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ * کَأَنْ لَّمْ یَغْنَوْا فِیهَا أَلاَ بُعْداً لِّمَدْیَنَ کَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ); و هنگامى که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، با رحمت خود نجات دادیم; و آنها را که ستم کردند، صیحه (مرگبار آسمانى) فرا گرفت; و بامدادان در خانه هایشان به رو افتاده مرده بودند. آن چنان که گویى هرگز ساکن آن (دیار) نبودند! دور باد مدین (و اهل آن از رحمت خدا)، همان گونه که قوم ثمود دور شدند!».(2) در مورد این که قوم شعیب با چه عذابى هلاک شدند دو تعبیر در قرآن مجید وجود دارد.
نخست تعبیر به «صیحه» که در آیه مورد بحث آمده و دیگر تعبیر به «رجفه» (لرزش) که در آیه شریفه 91 سوره اعراف به آن اشاره شده است. حال ببینیم آیا هر دو تعبیر به یک معنا باز مى گردد، یا دو چیز است؟ «رجفه» (لرزش) نتیجه صیحه آسمانى است، و این همان چیزى است که در زمان ما به آن «موج انفجار» گفته مى شود. توضیح این که: زمانى که انفجار رخ مى دهد برخى از اشیا که در محلّ انفجار و اطراف آن تا فاصله معیّنى هستند (بسته به نوع و مقدار مادّه منفجره) بر اثر انفجار نابود مى گردند، امّا برخى چیزها در خارج از آن دایره نیز نابود مى شود، که علّت آن موج انفجار است. موج انفجار شیشه ها را تا شعاع چند هزار متر مى شکند و ممکن است حتّى در خانه ها را در فاصله نزدیکتر از جا بکند. از دو آیه مورد اشاره استفاده مى شود که صیحه اى آسمانى و صاعقه اى بسیار نیرومند بر قوم شعیب نازل شد و همراه آن موج انفجارى رخ داد و بر اثر آن صاعقه و این لرزش حاصل از موج انفجار همه آن قوم سرکش به رو بر زمین افتاده و نابود شدند.
از آیه بعد استفاده مى شود که نه تنها خودشان از بین رفتند بلکه تمام ثروتهایى که به خاطر آن، ظلم و ستم و گناه کردند، و همه آن کاخ ها و زینت ها و زرق و برق ها، از میان رفت و همه خاموش شدند.
خوانندگان محترم! این عذابها فقط مربوط به گذشتگان نیست، بلکه هر کس در هر عصر و زمانى مسیر قوم شعیب را در پیش بگیرد و در مقابل حق سر تسلیم فرود نیاورد، باید منتظر عواقب آن باشد. همان گونه که در مورد اروپاییان مى بینیم که نتیجه ظلمهاى فراوان آنها جنگ جهانى اوّل و دوم شد، و اروپا به دست اروپایى ها نابود گشت (فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِى الاَْبْصَارِ).(3)


(1). سوره نوح، آیه 26 و 27.
(2). سوره هود، آیه 94 و 95.
(3). سوره حشر، آیه 2 .

 

پیوند حضرت موسى و حضرت شعیب(علیهما السلام) پاسخ هاى منطقى و بردبارانه حضرت شعیب(علیه السلام)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma