درویش

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
ارمغان خانقاه
عرفا و فلاسفه یک تناقض

یکى از عقل مى لافد یکى از عشق مى بافد *** بیا کاین داروى ها را به پیش داور اندازیم
البتّه کسانى که درباره عقل و عشق قضاوت هایى کرده اند مصون از خطا نبوده اند و لذا ما داورى صحیح را نزد داور مى بریم.
آقاى فاضل: حالا که داورى را پیش داور بردید، قرآن را باز کنید و حقیقت را دریابید. خداوند حکیم در قرآن عقل را به بهترین تعبیرات ستوده و مزایاى انسانیّت از فهم و تشخیص، معرفت و بندگى و... همه را به صاحبان خرد و دانش اختصاص داده و به عکس از مردمان نادان شدیداً مذمّت فرموده است: «(إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ); بدترین جنبندگان نزد خداوند کر و لالانى اند که خرد نمىورزند».(1) و این حقیقت آشکارتر از آن است که لازم باشد از قرآن آیاتى بیاوریم، زیرا براى کسى که مختصر آشنایى با قرآن دارد تصدیق این حقیقت آسان است.
روایاتى که از پیامبر و ائمّه(علیهم السلام) رسیده و به صدها بالغ مى شود به این حقیقت صراحت دارد. رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) در حدیثى فرمود: «قِوامُ المَرءِ عَقلُهُ وَلا دینَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ; پایدارى آدمى به عقل اوست، کسى که عقل ندارد دین ندارد».(2)
در حدیثى امام باقر(علیه السلام) فرمود: «چون خداوند عقل را آفرید فرمود: به عزّت و جلال خودم سوگند، مخلوقى بهتر از تو نیافریدم تکلیف ثواب و عقاب من متوجّه تو است».(3)
و در روایتى امام صادق(علیه السلام) فرمود: «عقل آن است که سبب بندگى خدا و به دست آوردن بهشت باشد. کسى گفت: پس آنچه در معاویه بود چه بود؟ فرمود: نَکرى و شیطنت بود، شبیه عقل بود و نه عقل».(4)
باز هم انعکاس این حقیقت در روایات معصومین(علیهم السلام) با یک مراجعه سطحى به کتاب هاى روایى روشن مى شود و اگر طرفداران عشق یک نظر اجمالى در آیات و روایات مى کردند و معنى عقل و امتیاز آن را از نکرى و شیطنت مى فهمیدند حلّ اشتباه خود را از امام صادق(علیه السلام) دریافت مى کردند، آنجا که فرمود: عمل معاویه ها را عاقلانه نپندارید، اینها شیطنت است نه عقل «عقل چراغ راه هدایت است نه وسیله مکر و فریب»، آن وقت دیگر عقل را به شیطان و ابوجهل و نظایرشان نسبت نمى دادند; پس همه گناهان ناشى از عدم اطّلاع صحیح از معارف والاى دین است.


 (1). سوره انفال، آیه 22 .
(2). بحارالانوار، ج 1، ص 94.
(3). کافى، ج 1، ص 10 و بحارالانوار، ج 1، ص 109.
(4). کافى، ج 1، ص 11.


 

عرفا و فلاسفه یک تناقض
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma