معظم له در ادامه خاطرات اوّلین سفر حجّش چنین فرمود:
«به خاطر دارم زمانى که قربانى ها را در منا توسّط بلدوزرها دفن مى کردند و یا آن ها را آتش مى زدند، شخصى از روحانیون معروف، در قربانگاه به من گفت: «آیا این دستور اسلام است که این همه قربانى تلف شود؟ آیا این حکم دین است که این مقدار گوشت که مى تواند تعداد زیادى را از گرسنگى نجات دهد، در آتش بسوزد؟» همین امر سبب شد در فکر فرو بروم و بذر فتواى معروف در امر قربانى در ذهنم افشانده شود.
در آخرین دیدارى که با خطیب شهیر و توانا، مرحوم آقاى فلسفى داشتم گفت: «هنگامى که به حج رفتم همه مسائل در نظرم حل شد، جز مسأله قربانى با آن اتلاف عجیب، و این حکم اسلامى همواره براى من سؤال بود که با فتواى شم(1) حل شد».