در آیه 40 سوره نور خداوند متعال مى فرماید:
اَوْ کَظُلُمات فِى بَحْر لُجِّىٍّ یَغْشیهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْض اِذا اَخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَکَدْ یَریها وَ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللّهُ لَهُ نُوراً فَمالَهُ مِنْ نُور
یا همچون ظلماتى در یک دریاى عمیق و پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج دیگرى و بر بلنداى آن ابرى تاریک است; ظلمت هایى است یکى بر فراز دیگرى، آن گونه که هرگاه دست خود را خارج کند، ممکن نیست آن را ببیند! و کسى که خدا نورى براى او قرار نداده، نورى براى او نیست.