کدام زیباتر است؟

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
پیام امام امیرالمؤمنین(ع) جلد 06
خطبه 166 (1)تفسیر بعضى از لغات پیچیده این خطبه (از زبان سیّد رضى)

امام(علیه السلام) با فصاحت و بلاغت بى نظیر خود که دراین خطبه آشکار ساخته، گاه از زیبایى هاى این جهان سخن گفته و گاه از زیبایى هاى جهان دیگر; ولى هنگامى که نوبت به شرح زیبایى ها و نعمت هاى جهان دیگر مى رسد، به طور ضمنى این حقیقت را بیان مى کند که آن چه مربوط به جهان دیگر است قابل شرح و بیان نیست; به گونه اى است که اگر انسان آن را ببیند، مرغ جانش به سوى آن پر مى کشد و از خود بى خود مى شود.

به یقین، ادبیات مربوط به زندگى این دنیا هرگز قادر به شرح آن چه در سراى آخرت است، نیست و به این مى ماند که انسانى را از روز نخست تولد در اتاقى محبوس کنند و هنگامى که به کمال عقل رسید، بخواهند مناظر زیبایى که در باغ ها و گلستان ها و آبشارها و صحنه هاى مختلف جهان طبیعت است براى او شرح دهند; از طاووس و پرهاى رنگارنگش بگویند; از نغمه هاى دل انگیز پرندگان خوش خوان سخن بگویند; از میوه هاى لذیذ و سایر صحنه هاى دل انگیز شرح دهند; به یقین ادبیاتى که او در آن اتاق تاریک با آن آشنا شده، هرگز قدرت شنیدن این ها را ندارد.

جالب این که امام(علیه السلام) در این خطبه از زوایاى مختلف به نعمت هاى بهشتى مى نگرد; گاه از صحنه هاى زیبایى که مایه حظ بصر است و گاه از میوه هاى لذیذى که کام را شیرین مى کند و گاه از پذیرایى گرم آمیخته با احترام جوانان زیباروى بهشتى و گاه از امنیّت و آرامشى که بر تمام آن محیط و آن فضا حاکم است، سخن مى گوید.

نه بیمارى وجود دارد; نه درد و رنج و نه مرگ و میر; نه سلطه ظالمان; نه خیانت خائنان; نه مکر پیمان شکنان و نه غدر غدّاران و نه جنگ و ویرانى ویران گران. همه جا امن و امان است و همه جا صلح و صفا برقرار است.

در حدیثى از «ابوسعید خدرى» از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: اِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ لَمَّا حَوَّطَ حَائِطَ الْجَنَّةِ لَبِنَةٌ مِنْ ذَهَب، وَ لَبِنَةٌ مِنْ فِضَّة وَ غَرَسَ غَرْسَهَا قَالَ لَهَا: تَکَلَّمِی فَقَالَتْ: قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ، فَقَالَ: طُوبى لَکَ مَنْزِلَ الْمُلُوکِ; هنگامى که خداوند، دیوار بهشت را از خشتى از طلا و خشتى از نقره ساخت و درختان آن را غرس نمود (و آن همه زیبایى و نعمت به آن بخشید) به بهشت فرمود: سخن بگو! گفت: رستگار شدند مؤمنان! خدا فرمود: خوش به حال تو اى منزل شاهان».(1)

در حدیث دیگرى از «جابر بن عبدالله» از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده است: «اِذَا دَخَلَ اَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ قَالَ لَهُمْ رَبَّهُمْ تَعَالَى: اَتُحِبُّونَ اَنْ لَذِیذَکُمْ فَیَقُولُونَ: وَ هَلْ خَیْرٌ مِمَّا أَعْطَیْتَنَا؟ فَیَقُولُ: نَعَمْ رِضْوَانِی اَکْبَرُ; هنگامى که بهشتیان وارد بهشت مى شوند پروردگار متعال به آن ها مى گوید: آیا دوست دارید نعمت هایم را بر شما افزون کنم؟ عرض مى کنند: مگر بهتر از این هم ممکن است؟ مى فرماید: آرى، (لذت معنوى) رضا و خشنودى من از آن برتر است!».(2)

 

 

* * *

 


1. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، جلد 9، صفحه 280.

2. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، جلد 9، صفحه 280.

خطبه 166 (1)تفسیر بعضى از لغات پیچیده این خطبه (از زبان سیّد رضى)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma